مراقب زبانتان باشید

فرزندم اشتها ندارد. این جمله را حتماً بارها و بارها از زبان مادری كه نگران رشد فرزندش است، شنیده اید. متأسفانه حق با مادران است. تحقیقات نشان می دهند كه سن اختلالات تغذیه - بی اشتهایی، كم غذایی و كم اشتهایی - در كودكان پایین آمده است. این مسأله ای است كه والدین را بشدت نگران كرده. ما در اینجا پیشنهادات دكتر «اسلر» كارشناس و دكتر درمان و جلوگیری این معضلات را ارائه می دهیم.
دكتر «اسلر» می گوید: هیچ زمانی برای اینكه بفهمید فرزند شما، در مورد تغذیه، خوراك و بدنش با مشكلی مواجه است، دیرنیست. حتی ممكن است چنین مشكلاتی از زمان تولد نوزاد وجود داشته باشد. ما وقتی تحقیقات خود را از افراد سنین ۲۰ تا ۳۰سال شروع كردیم متوجه شدیم در اكثر آنها این مشكل از زمان كودكی و نوجوانی وجود داشته است. گاهی اوقات والدین مقصر اصلی هستند، زیرا متأسفانه در فرهنگ جوامع مختلف مسأله چاقی بسیار بحث برانگیز و مطرح شده است. والدین سعی دارند مراقب چاق شدن فرزندان خود باشند و گاهی خیلی نامناسب و بدون منطق از خوردن آنها جلوگیری می كنند.
والدین باید راه تعادل مناسب در تغذیه فرزندان را پیدا كنند. در بسیاری از رسانه ها و مجلات پزشكی آمریكا درباره پراكنده و نامنظم غذاخوردن كودكان صحبت شده، آن را عامل بسیار مهم چاقی می دانند و همواره والدین را به منع این رفتار ترغیب می كنند. ولی ما به والدین توصیه می كنیم كه در حضور كودكان و نوجوانان زیاد از چاقی و اضافه وزن صحبت نكنند، اما باید مراقب اضافه وزن آنها باشیم. طبیعت بچه ها به گونه ای است كه مستعد بروز چنین رفتاری هستند یعنی از نامنظم و خرد خرد غذاخوردن لذت می برند كه این خصلت در دختران بیشتر است. اما جالب این است كه امروزه تعداد پسرانی كه اینگونه هستند بیشتر شده است. گاهی اوقات این مسأله به ژنها و ژنتیك افراد مربوط می شود، اما عوامل دیگری مثل افسردگی، خشم، عصبانیت و ... كه در اثر عوامل محیطی و با مشكلات خانوادگی به وجود می آید نیز باعث بی نظمی و اختلال در تغذیه كودكان می شود.
جالب است بدانید، پذیرفتن چاقی و اضافه وزن برای كودكان بسیار مشكل است و آنها تصور می كنند اگر چاق شوند. در بین دوستان خویش مورد تمسخر واقع می شوند و اجتماع كودكان پذیرای آنها نخواهدبود. این زمانی است كه آنها تمام توجه خود را به وزن و سایز بدن خویش معطوف می كنند و سعی می كنند هرطور شده آن را كنترل كنند و حالا والدین چه باید بكنند؟
لازم است كه كودكان بدانند اعتماد به نفس آنها به وزن یا فرم بدنشان ربطی ندارد و چنانچه فرزند شما از چاقی خود شكایت كرد، نباید به سرعت با او مخالفت كنید بلكه باید با نشان دادن راه درست به او در كاهش وزن و در به دست آوردن اعتماد به نفس كمك كنید، نباید دائماً از سایز و وزن خود صحبت كنید. زیرا این كار باعث ایجاد یك نوع ترس از غذا در كودكان شما می شود و اثرات منفی بر روی كودكان شما برجای می گذارد. بهترین راه برای شما و تمامی افراد خانواده این است كه غذای سالم و درست بخورید و سعی كنید تعادلی درست بین تغذیه خود ایجاد كنید.
مثلاً این نظریه كه اصلاً پاستا، یا شكر... نمی خورم اصلاً درست نیست.
پنج دستور اصلی در رأس پیشنهادات ما به والدین
۱) از صحبتهای منفی درباره بدن خود، وزن خود و یا نحوه خوردن خود در مقابل فرزندانتان پرهیز كنید.
۲ ) فرزندان خود را تحت فشار قرارندهید كه حتماً باید بهترین، كاملترین و یا یك سوپراستار باشید.
۳) به فرزندان خود كمك كنید تا علایق و مهارتهای خود را پرورش دهند و بدانند كه مهارتها و دانش انسانهاست كه باعث ایجاد اعتماد به نفس و بزرگی آنها می شود و تنها نباید روی ظاهر خود تكیه داشته باشند.
۴) سعی كنید هنگام صرف غذا محیطی آرام و دوستانه داشته باشید و از بحث كردن و یا جدال سرمیز غذا بشدت پرهیز كنید و به فرزندان خود اجازه دهید تا در كمال آرامش غذا بخورند.
۵)سعی كنید فرزند خود را خوب بشناسید و مراقب آنها باشید چنانچه علایم عصبی یا افسردگی درآنها مشاهدكردید، سریع با پزشك مشورت كنید.
«راسلر» در ادامه می گوید: چندی پیش خانمی نزد من آمد و گفت: دختر من بسیار به وزن و سایز بدن خود اهمیت می دهد و همیشه مراقب غذاخوردن خویش است ولی من چند وقت است كه متوجه شدم او با فاصله پس از خوردن غذا به حمام می رود؟ آیا این كار دلیل خاصی دارد و من باید نگران این مسأله باشم؟
من بلافاصله پاسخ دادم، البته. ممكن است دختر شما دچار اختلالات غذایی باشد و به بیماری «بولی میا» مبتلا باشد. امروز از هرچهار زن در جهان یك زن به این بیماری مبتلا است. یعنی اینكه غذا زیاد می خورند اما بلافاصله به حمام و دستشویی می روند و غذای خورده شده را استفراغ می كنند. «بولی میا» از لحاظ ادبی یعنی «گرسنگی احمقانه» و فرد پس از خوردن غذا به فكر كنترل وزن خود می افتد و سعی می كند با استفراغ با استفاده از قرصها و داروهای ملین و مسهل، یا ورزش و تحرك بیش از حد اثر غذا را خنثی كند كه این موضوع بسیار خطرناك است و باعث به هم خوردن تعادل و كم شدن آب بدن می شود. حمله قبلی یكی از جدی ترین عوارض ناشی از این بیماری است. جنون، تپش قلب، اسپاسمهای عضلانی نیز از دیگر عوارض این بیماری است. متأسفانه این اختلال اغلب از چشم والدین و دوستان پنهان می ماند زیرا چنین افرادی حتماً نباید لاغر و یا دچار كمبود وزن باشند تا والدین احساس خطر كنند بنابراین باید به علایم هشداردهنده آن مثل موارد زیر توجه كنید.
۱) رفت و آمد به حمام در حین غذا یا بعد از غذا
۲ ) وجود داروهای ملین و ضدیبوست در جاهایی از اتاق فرزندانتان
۳) ورزش و تحرك بیش از حد بعد از غذا
۴) استشمام بوی استفراغ از تنفس یا لباسهای فرزندانتان
۵) علایمی از استفراغ در توالت و یا حمام
۶) پوسیدگی و خرابی غیرطبیعی دندان (بوی خرابی نامتعادل)
۷) شكایت در مورد اضافه وزن یا اظهار احساس گناه هنگام غذاخوردن
۸) تغییر حالات و رفتار
۹) افسردگی و عدم حضور در فعالیتهای جمعی
حال ببینیم چرا این بیماری در بین خانمها به وجود می آید؟
اكثر كارشناسان معتقدند دید اجتماع مهمترین عامل است. دختران و خانمها فكر می كنند باید مثل مدلها و كسانی كه در مجلات، تلویزیون و یا فیلمها می بینند باشند و سعی می كنند تا به آن سایز غیرطبیعی و غیرواقعی كه در مجلات می بینند برسند، بنابراین اختلالات غذایی در آنها رشد پیدا می كند كه می تواند برای سلامتی آنها بسیار خطرناك باشد. بنابراین چنانچه والدین مشاهده كردند كه در فرزندانشان علائم این بیماری دیده می شود باید بلافاصله اقدام كنند. شاید فرزند شما علاوه بر تغذیه درمانی به روان درمانی و رفتار درمانی نیز نیاز داشته باشد. تجویز داروهای ضدافسردگی می تواند اولین اقدام مثبت برای بهتر شدن باشد.
دكتر «ریچمن» كارشناس برجسته پزشكی در مورد این افراد می گوید: والدین باید توجه كافی به خوراك و عادت فرزندان خود در حین غذاخوردن و بعد از آن داشته باشند، زیرا اگر دختر یا پسر شما بیمار باشد. شاید مدت زمان طولانی برای درمان كامل او صرف شود و فرزند شما با مشكل سوءتغذیه از مدتها پیش مواجه شده باشد.

منبع : روزنامه ایران