راه های پیشگیری از کم خونی

امروزه یكی از معضلات بهداشتی در سراسر جهان كم خونی است، تا جایی كه تاثیر فراوانی بر روی تكامل جسمانی، روانی، رفتاری و بازده كاری افراد می گذارد.
كمبود آهن، شایع ترین علت كم خونی است كه با كمبود فولات به ویژه در دوران بارداری همراه است. شیرخواران، كودكان در سنین قبل از مدرسه، نوجوانان و زنان باردار در شمار مبتلایان به كم خونی قرار دارند. البته درصد كم خونی در مردان نیز زمانی كه جذب آهن كمی داشته یا به آلودگی های انگلی مبتلا باشند، بالا می رود.به طور كلی كمبود آهن زمانی اتفاق می افتد كه آهن جذب شده كمتر از نیاز طبیعی باشد و این مسئله ممكن است از طریق جذب ناكافی آهن در اثر اسهال، تداخلات دارویی، مشكلات گوارشی، افزایش نیاز به آهن در زمان بارداری، شیردهی و نوجوانی، خونریزی زیاد در دوران قاعدگی، بیماری های بدخیم، انگل ها و جراحات و یا مصرف ناكافی آهن به دلیل پیروی از رژیم های لاغری و با علائمی نظیر رنگ پریدگی پوست، زبان، مخاط داخل لب، خستگی زودرس، احساس گزگز در دست و پاها، سردرد و سرگیجه و حالت تهوع صورت گیرد. درمان كم خونی بر پایه استفاده از قرص های آهن و اصلاح رژیم غذایی قرار دارد.اصلاح رژیم غذایی در درمان و البته پیشگیری از بروز كم خونی عبارتند از:
- افزایش مصرف منابع غذایی آهن دار نظیر جگر، قلوه، گوشت قرمز، ماهی، زرده تخم مرغ، سبزی های دارای برگ سبز تیره مثل جعفری، اسفناج، حبوبات مثل عدس و لوبیا و دانه های روغنی و خشكبار مثل برگه زردآلو.
- مصرف منابع حاوی ویتامین C نظیر انواع مركبات، لیموترش، گوجه فرنگی، انبه، گلابی، طالبی، گل كلم، ریواس، سیب، خربزه و فلفل سبز در هر وعده غذایی جهت جذب بیشتر آهن.
- استفاده از نان هایی كه از خمیر ورآمده تهیه شده اند. جدا از مواد تغذیه ای، دفع مشكلات گوارشی نظیر یبوست و رعایت بهداشت فردی نیز در پیشگیری از بروز این عارضه نقش مهمی ایفا می كند.

منبع : روزنامه شرق