ابوعبدالله حسین بن احمد ابن خالویه

جنسیت: مرد
تولد و وفات: ( ... - ۳۷۰) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: نحوی ، لغوی ، ادیب و شاعر امامی
اصلش از همدان است. در سال ۳۱۴ق وارد بغداد شد و در محضر بزرگان علم و ادب حضور یافت. قرآن را از ابن مجاهد ، نحو ، ادب را از ابن دُرید و ابن انباری و نِفْطویه ، و لغت را از ابوعمر زاهد آموخت و از محمد‌بن مخلد عطار حدیث شنید. پس از آن ساکن حلب و ادب آموز فرزندان سیف‌الله حمدانی شد. ابن عدی معروف به ابن قطان ، ابن غلبون ، معافی‌بن زکریا و حسین‌بن سلیمان انطاکی از شاگردان وی بودند. او با متنبی در محضر
سیف‌‌الدوله مباحثات بسیار داشت. زجاجی نحوی و ابوعلی فارسی معاصر او بودند وی در حلب وفات یافت. از آثارش: "الآل" "الاشتقاق"؛ "شرح مقصورهٔ ‌ابن درید"؛ "اعراب ثلاثین سورهٔ من‌القرآن‌العزیز"؛ "لیس" ، در ادب؛ "الجمل" ، در نحو؛ "شرح‌المقصور و الممدود"؛ "الاسماء‌الاسد" ، "الفصیح"؛ "شرح قصیدهٔ نفطویٌه".

منبع : مطالب ارسالی