ابوالقاسم حسین بن محمد راغب اصفهانی

جنسیت: مرد
تولد و وفات: ( ... - ۵۰۲)حیات قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: ادیب ، لغوی ، شاعر ، مفسر ، محدث ، متکلم ، حکیم و شافعی /معتزلی
اهل اصفهان و ساکن بغداد بود. وی را همتا و قرین امام محمد غزالی می‌دانند. به گفتهٔ کاتب چلبی ، غزالی کتاب "الذریعه" اور ا از خود جدا نمی‌کرد و آن را به خاطر نفاستش دوست داشت. بعضی از علما به استناد اینکه او اهل بیت (ع) بسیار روایت کرده و از امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب (ع) فقط با عبارت امیرالمؤمنین (ع) تعبیر می‌کند؛ او را شیعه خوانده‌اند. ولی فخر رازی در "تأسیس‌التقدیس" او را از ائمه اهل سنت می‌شمارد. صاحب "روضات‌الجنات" به نقل از "تایخ اخبار البشر" سال وفات وی را ۵۶۵ق ذکر کرده است. از آثار وی: "تحقیق‌البیان فی تأویل القرآن"؛ "تفسیر‌القرآن" ، معروف به "جامع‌التفاسیر" یا "جامع‌التفسیر" که بیضاوی تفسیر خویش را از آن اخذ کرده؛ "الذریعه الی مکارم‌الشریعهٔ" ، در علوم اخلاق و پندهای نیکو؛ "المفردات فی غریب‌القرآن" یا "مفردات الفاظ القرآن"؛ "افانین البلاغهٔ"؛ "اخلاق‌الراغب"؛"رسالهٔفی فوائد القرآن"؛"المعانی الاکبر"؛ "الاینمان‌الکفر"؛ "تفضیل النشأتین و تحصیل السعادتین" ، در معرفت نفس؛ "درهٔ التأویل فی متشابه‌التنزیل"؛ "محاضرات الادباء و محاورات‌الشعراء و البلغاء" ، در نوادر حکم و حکایات که محمد صالح قزوینی آن را با عنوان "النوادر" به فارسی ترجمه کرده است.

منبع : مطالب ارسالی