عبدالحی استرآبادی

جنسیت: مرد
تولد و وفات: ( ... )س هشتم و نهم قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: خطاط و نقاش
از اهالی استرآباد بود. در زمان علاءالدوله ، پسر بایسقر میرزا ( ۸۲۰ - ۸۶۵ ق) ، ‌می‌زیست. ولی در بغداد نشو و نما یافت. وی به امر امیر تیمور گورکانی در حدود ۷۹۵ ق بعد از فتح بغداد به سمرقند رفت و به خواجه عبدالحی هروی معروف شد. او پایه‌گذار سبک تیموری در سمرقند است که به‌ همراه استادان تصویرساز نامی دیگر ، مکتب ثانی بغداد را به سمرقند و سپس به هرات برد و به‌وسیلۀ سلطان ابراهیم میرزا شاهرخی به شیراز برگشت و در آن دیار توسقه یافت. از استادان وی ، خواجه تاج‌الدین سلمانی و استاد شمس‌الدین از همه معروف‌تر هستند و صاحب "مناقب هنروران"‌وی را در خط و نقاشی شاگرد محمد سیمی نیشابوری ذکر کرده است. سلطان احمدبن اویس جلایر ، پیر احمد باغ شمالی و محمدبن محمود خیامی از شاگردان مهم وی به‌شمار می‌آیند. از آثار منسوب به او: نسخۀ "دیوان" مصور خواجوی کرمانی ، که در ۷۹۹ ق انجام یافته است.

منبع : مطالب ارسالی