برگهای گل راعی فاقد دمبرگ بوده، كم و بیش تخم مرغی شكل، متقابل و به طول ۲ تا ۵/۳ سانتیمتر و دارای نقاط روشن حاوی اسانس هستند. گلها در قسمت فوقانی ساقه به صورت مجتمع و به رنگ تشكیل می شوند.
گل راعی در نواحی مختلف البرز، گیلان، آذربایجان، خراسان، بروجرد و لرستان رویش دارد، تلخ، شیرین، خنك و خشك كننده است و دارای ویژگی های ضددرد، ضدالتهاب، آرامبخش و مقوی اعصاب است.
مصرف خوراكی بخشهای هوایی این گیاه باعث نشاط و شادابی می شود و از آنها یك داروی مقوی اعصاب، مناسب برای درمان اضطراب و تحرك پذیری تهیه می شود. این دارو همچنین در درمان دردهای عصبی مانند سیاتیك نیز مفید است.
برای شستن زخم، خراشیدگی پوست و كوفتگی می توان از محلول شست و شوی این گل استفاده كرد.
كرم تهیه شده از سرشاخه گلدار گل راعی برای دردهای عصبی، كشش شدید عضلات و گرفتگی آنها به كار می رود و می توان آن را بعنوان بندآورنده خون در خراشیدگی، له شدگی زخم به كار برد. روغن دمكرده این گل در سوختگی و التهابات عضلات و مفاصل مانند آرنج تنیس بازان به كار می رود.
