مالک دیلمی

جنسیت: مرد
نام پدر: شهره امیر
تولد و وفات: (۹۲۴ -۹۶۹) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: خطا و شاعر و موسیقیدان
اصل او از فیلواگوش قزوین بود. وی نزد پدر خط ثلث و نسخ را فرا گرفت و بعدها به نستعلیق روی آورد. از قطعات میر علی هروی مشق نمود. هنگامی که رستم علی و حافظ باباجان به قزوین رفتند ، از آنها تعلیم خط گرفت. مالک علاوه بر خوشنویسی ، از شعر و معما و موسیقی نیز آگاهی داشت و از اکثر علوم متداول بهره‌مند بود و علوم عقلی را نزد جمال‌الدین محمود شیرازی فا گرفت. در زمان سلطان ابراهیم میرزا ، وی در کتابخانهٔ آن شاهزادهٔ هنرمند ، به متابت و تعلیم خط مشغول شد. و هنگامی که شاهزاده صفوی در ۹۶۴ق به مشهد رفت ، مالم نیز همراه او بود. پس از یک‌سال و نیم اقامت در مشهد ، شاه طهماسب وی را به نوشتن کتیبه‌های دولت‌خانهٔ قزوین احضار نمود و در آنجا مشغول کتیبه‌نگاری شد. از شاگردان وی: محمدحسین تبریزی ، شاهمحمد مشهدی ، عیشی و قطب الدین یزدی را ذکر کرده‌اند. مالک تا اخ رعمر د رقزوین ودر ملازمت شاه صفوی بد و در آن شهر درگذشت و در همان‌جا دفن شد. از آثار وی: یک مرقع ممتاز ، که به امر امیر حسین‌بیگ و به سرپرستی مالک دیلمی جمع‌آوری و تنظیم و تزئین شده و مالک خود بر آن مرقع دیباچه ومقدمه‌ای در ذکر ترجمهٔ احوال خوشنویسان و نقاشان و مذهبٌان و دیگر هنرمندان انشا کرده است و به قلم نستعلیق دو دانگ عالی کتابت نموده است. یک نسخه رسالهٔ "حسن و دل" فتاحی نیشابوری ، به قلم کتابت جلی خوش ، با رقم: ...سوده مالک ، فی سنهٔ ۹۵۴"؛ یک نسخه مناجات" حضرت امیر (ع)؛ به قلم سه‌ دانگ و دو دانگ و نیم دو دانگ خوش ، با رقم: مشقٌهٔ...مالک الدیلمی...بدارالسلطنه تبریز ، فی سنهٔ ۹۵۵"؛ قطعه‌ای از مرقع مذکور که غزلی از خود اوست ، با رقم: "مشقهٔ ناظمه ، غفرذنوبه"؛ یک قطعه به قلم سه دانگ و کتابت خوش ، که رقم آن به قلم رقاع کتابت عالی چنین نوشته شده: "نمقه...مالک دیلمی...سنهٔ تسع و ستیٌن و تسعمائهٔ".

منبع : مطالب ارسالی