شیخ محی‌الدین مهدی الهی قمشه‌ای

جنسیت: مرد
نام پدر: ملا ابوالحسن
تخلص: الهی
تولد و وفات: (۱۳۲۰ -۱۳۹۲) قمری
محل تولد: شهرضا (قمشه)
شهرت علمی و فرهنگی: حکیم ، عالم و شاعر
مقدمات علوم فقه و اصول و حکمت را از شیخ هادی قمشه‌ای و دیگران آموخت. جهت تکمیل آن به اصفهان رفت و در خدمت آقا شیخ محمد حکیم خراسانی و پس از آن در خراسان در محضر مرحوم آقا بزرگ حکیم مشهدی و آقا شیخ اسدالله یزدی مشغول شد تا در حکمت و فلسفه صاحب نظر شد. مدتی نیز در حوزهٔ درس آیت‌الله حاج‌آقا حسین قمی و میرزا مهدی اصفهانی حاضر گشت. سپس به تهران آمد و در مدرسهٔ عالی سپهسالار به تدریس حکمت و فلسفه پرداخت. همچنین به سمت استاد زبان عربی در دانشکدهٔ ادبیات دانشگاه تهران و استاد فلسفه در دانشکدهٔ الهیات (معقول و منقول) تدریس کرد. وی در تهران وفات یافت و در قم ، در جوار حضرت معصومه (ع) ، به خاک سپرده شد. از آثار منثور وی: "رساله‌ای در فلسفهٔ کلی"؛ "شرح رسالهٔ حکیم فارابی"؛ "رساله‌ای در سیر و سلوک"؛ حاشیه‌ای بر"مبدأ و معاد" ملاصدرا؛ "رساله‌ای در مراتب ادراک"؛ "رساله‌ای در مراتب عشق". و از آثارمنظوم وی: نغمهٔ عشاق"؛ "دیوان" شعر؛ "نغمهٔ الهی". و از دیگر آثار او: "ترجمهٔ قرآن مجید"؛ "ترجمهٔ صحیفهٔ سجادیه"؛ "ترجمهٔ مفاتیح‌الجنان"؛ و "تصحیح و تحشیهٔ تفسیر ابوالفتوح رازی".

منبع : مطالب ارسالی