شیخ الاسلام ، ابو عثمان اسماعیل بن عبدالرحمان بن احمد صابونی نیشابوری

جنسیت: مرد
تولد و وفات: (۳۷۳ -۴۴۹) قمری
محل تولد: بوشنج
شهرت علمی و فرهنگی: محدث ، مفسر ، فقیه ، اصولی ، خطیب و واعظ
نه ساله بود که به دنبال قتل پدر خود ، که از وعاظ بزرگ نیشابور بود ، اولین مجلس وعظ را برقرار کرد. از ابوسعید عبداللّه‌‌‌‌‌بن محمد رازی و ابوبکربن مهران و ابو محمد مخلدی و زاهربن احمد فقیه سرخسی و ابوحسین خفاف و ابوالعباس تابوتی و ابوسعید سمسار و ابوبکر احمدبن‌ابراهیم‌‌‌‌‌بن فرات و دیگران حدیث روایت کرد. او در نیشابور هرات و سرخس و حجاز و شام و جبال حدیث شنید و در خراسان و هند و گرگان و شام و حجاز و فلسطین حدیث گفت. صابونی در معرۀ نعمان با ابوالعلاء معرّی ملاقات کرد. کتانی و علی صَصری و بیهقی و محمد فراوی از وی روایت کرده‌اند. ابوبکر بیهقی او را امام مسلمین تعریف می‌کند و دیگران قدرت او در تفسیر و حافظۀ سرشارش را تحسین کرده‌اند. به قول عبدالغافر ، در "السیاق" هفتاد سال وعظ گفت و بزرگان زمان هم‌چون ابوطیب صعلوکی و در مجلس وعظ او حاضر می‌شدند. او بیست سال در جامع شهر خطبه خواند و اقامۀ نماز کرد. سرانجام در نیشابور درگذشت. وی تصانیف بسیاری از خود بجای گذاشته است. از آثار او: "عقیدهٔالسلف"؛ "الفصول فی الاصول"؛ "الاربعین" ، در حدیث.

منبع : مطالب ارسالی