امیر فخرالسادات سیدرکن‌الدین حسین امیرحسینی هروی

جنسیت: مرد
نام پدر: عالم حسینی غوری
تخلص: حسینی
تولد و وفات: (ح ۶۷۱ -۷۱۷ / ۷۱۹) قمری
محل تولد: غزیو یا گزیو از بلادغور
شهرت علمی و فرهنگی: عارف و شاعر
معروف به امیر حسینی یا حسین سادات. چون بیشتر عمرش را در هرات گذراند به هروی مشهور شد. اوایل عمر خود را در تحصیل علوم و آداب و بعد از آن در سیر و سلوک در تصوف و عرفان گذرانید. دوران مجاهدت خود را در خدمت شیخ‌بهاء‌الدین زکریای مولتانی از تربیت‌شدگان شیخ
شهاب‌الدین سهروردی و پسرش شیخ صدرالدین عارف مولتانی به پایان برد. بعد از اتمام دوره مجاهدت در مولتانی ، به هرات بازگشت و در آنجا به ارشاد خلق مشغول شد. در همان‌جا درگذشت و در گورستان قهندز ، بیرون گنبد سید‌السادات عبدالله بن معاویه دفن شد. مقبرهٔ او اکنون باقی است. آثار وی: مثنوی‌های عرفانی "زاد المسافرین"؛ "کنز الرموز" بر وزن مثنوی مولوی؛ "سی‌نامه" ، در هزار و دویست بیت به بحر هزج مسدس؛ "دیوان امیرحسینی"؛ مرکب از قصائد "پنج‌گنج" و غزل‌ها و ترکیبات و ترجیعات و مقطعات و رباعیات ، در حدود هزار و پانصدبیت؛ "نزههٔ الارواح".

منبع : مطالب ارسالی