شیخ محمدباقربن محمد جعغربن حمد کافی بهاری همدانی

جنسیت: مرد
تولد و وفات: (۱۲۷۷ -۱۳۳۳) قمری
محل تولد: ایران - همدان - بهار
شهرت علمی و فرهنگی: عارف ، فقیه ، عالم ، محدث و رجالی
در بهار از توابع همدان متولد شد و همان‌جا نزد پدر خود درس خواند. پس از آن به‌ همدان و بروجرد رفت و به‌ ترتیب نزد محمداسماعیل همدانی و میرزامحمود طباطبایی بروجردی تلمذ کرد. پس از پایان سطوح و قرائت درس خارج به‌ نجف رهسپار شد ، و نزد ملاحسینقلی همدانی تحصیلات خود را ادامه داد و از خواص اصحاب او شد. پس از مرگ استاد خود ، ملاحسینقلی همدانی ، و بعد از مدت بیست سال توقف در نجف به همدان بازگشت و تا پایان عمر در آنجا زیست و در همان شهر دفن شد. در "اعیان‌الشیعه" چهل و چهار تألیف او نام برده شده است. از آثار وی: "ابهی‌الدرر فی تکملهٔ عقدالدرر"؛ "البیان فی حقیقه‌الایمان"؛ "السلاح‌الحازم لدفع‌الظالم" ، ردّ ابن حجر در منع ذم معاویه"؛ "نثاراللباب"؛ "الدرهٔ‌الغرویهٔ و التحفهٔ‌الحسینیه"؛ "تسدیدالمکارم و تفضیح‌المظالم"؛ "الطلع‌النضید فی ابطال‌المنع عن لعن یزید"؛ "رسالهٔ فی احوال أخطب خوارزم"؛ حاشیه بر "قوانین‌الاصول"؛ "ایضاح‌الخطاء" در نکوهش استبداد؛ رساله‌ای در "عدالت".

منبع : مطالب ارسالی