سیدابوالقاسم دهکردی اصفهانی

جنسیت: مرد
نام پدر: سیدمحمدباقر
تولد و وفات: (۱۲۷۲ -۱۳۵۳) قمری
محل تولد: ایران - چهارمحال و بختیاری - شهر‌کرد
شهرت علمی و فرهنگی: عالم امامی و فقیه اصولی
پدر و مادرش هر دو از علمای دهکرد بودند. چند سال در اصفهان نزد آقا میرزاابوالمعالی کلباسی و حاج شیخ محمدباقر مسجدشاهی و دیگران تحصیل نمود ، سپس در عراق خدمت چند نفر از اجلّهٔ علما و فقها تحصیلات خود را تکمیل نمود. وی از شاگردان میرزا محمدحسن شیرازی و میرزا حبیب‌الله رشتی و شیخ زین‌العابدین مازندرانی و حاج میرزا حسین نوری و از مشایخ روایت آقا سیدشهاب‌الدین نجفی مرعشی بود. پس از بازگشت ، در اصفهان به تدریس و تألیف و تبلیغ مشغول شد. متجاوز از سیصد تن از فضلا در مجلس درس او ، در مدرسهٔ صدر حاضر می‌شدند. وی مرکز فتوی و مرجع مردم بود. در اصفهان درگذشت و همان‌جا مدوفون شد. از آثار وی: "الوسیلهٔ" یا "وسیلهٔ النجاهٔ" یا "وسیلهٔ‌المنابر" یا "منبر‌الوسیلهٔ"یا "وسیلهٔ المعاد" ، در دو قسمت: بخش اول در توحید و عدل و بخش دوم در نبوت و امامت؛ حاشیه بر "تفسیر صافی"؛ حاشیه بر "وافی" فیض کاشانی؛ حاشیه بر "متاجر" شیخ مرتضی انصاری؛ رساله‌ای در "قبض"؛ شرح بر "شرایع" ، در دو مجلد؛ شرح فارسی بر "من لایحضره الفقیه" صدوق.

منبع : مطالب ارسالی