شیخ محمدحسن شریعتمدار استرآبادی تهرانی

جنسیت: مرد
نام پدر: ملامحمدجعفر
تولد و وفات: (۱۲۴۹ -۱۳۱۸) قمری
محل تولد: عراق - کربلا
شهرت علمی و فرهنگی: عالم ، فقیه ، اصولی ، رجالی و ادیب
در کربلا نشو ونما یافت. به همراه پدر به سفر در شهرهائی همچون کرمانشاه ، تهران ، استرآباد ، مشهد رضوی و سرانجام تهران پرداخت. در خلال سفر از پدر علوم عربی و سطوح و فقه و اصول را فرا گرفت. پس از درگذشت پدر و رسیدن به سن بلوغ به نجف رفت و در محضر درس و بحث شیخ مرتضی انصاری و شیخ مشکور حولاوی و شیخ محسن خنفر و شیخ رازی شرکت کرد و فققه و اصول را در نزد ایشان تکمیل نمود و در بیست و سه‌سالگی به دریافت درجهٔ اجتهاد نایل شد. وی از شیخ رازی و شیخ مشکور و علامه انصاری داری اجازه بود. پس از آن به تهران آمد و مرجعیت عام و خاص رسید. در عین حال به تدریس و تصنیف نیز پرداخت. از آثار وی: "مظاهر‌الآثار و حقایق‌الاسرار" ، در پنج مجلد بزرگ؛ "ینابیع‌العقول" ، در علم اصول ، در سه مجلد؛ "اساس‌الاحکام" ، در شرح "شرایع‌الاسلام" ، در چهار مجلد؛ "نصرهٔ‌المستبصرین" ، در شرح "التبصرهٔ"؛ "معراج‌المؤمنین" ، در شرح "الالفیه" شهید؛ "النفلیه" در نماز؛ "ادعیهٔ‌الوباء و الطاعون و جملهٔ من‌الامراض و بعض‌العوذات و الاحراز"؛ "تحفهٔ‌الممالک فی ترکیب‌الفیه ابن مالک"؛ اثبات‌الفرقهٔ‌الناجیه"؛ "رسالهٔ‌فی سند دعاء‌الخضره"؛ "مجمع‌الآراء و الادلهٔ" ، در فقه.

منبع : مطالب ارسالی