نورعلی‌شاه ، میرزا محمدعلی نور اصفهانی

جنسیت: مرد
نام پدر: فیض علیشاه ، میرزا عبدالحسین بن ملا محمدعل&#
تخلص: نور
تولد و وفات: ( ... - ۱۲۱۲) قمری
محل تولد: ایران - اصفهان - اصفهان
شهرت علمی و فرهنگی: عالم ، عارف ، صوفی ، شاعر
گاهی نیز نورعلی تخلص می‌کرد. از مشاهیر عرفا و صوفیهٔ عهد خود و از بزرگان سلسلهٔ نعمت‌اللهی می‌باشد. اصل و ی از طبس است که جدش در آن شهر امام جمعه بود. ابتدا به تحصیل مشغول شد و در علوم رایج زمان خود تبحر یافت. سپس به فکر تهذیب نفس افتاد و همراه پدر خود به شیراز آمد و هر دو به خدمت سید معصوم علی‌شاه هندی ، که در آن وقت از طرف شاه علی‌رضا دکنی برای ارشاد ، به ایران آمده بود ، رسیدند و به او سپردند و پس از چندی ، از طرف سید ، به القاب فیض علی‌شاه و نور علیشاه ملقب گشتند که به نور علی‌شاه اجازه ‌ارشاد داده شد. پس از اینکه معصوم علی‌شاه ، به توسط کریم‌خان زند ، از شیراز اخراج گشت ، نورعلی‌شاه نیز به همراه او به اصفهان و خراسان و هرات رفت و سپس در ایران مأمور به اقامت شد. او هر چند مدتی در یک شهر می‌ماند و مردم را ارشاد می‌کرد. سپس به عتبات عالیات رفت و پس از آن به بغداد رفت و به مدح احمدپاشا ، حاکم آنجا ، پرداخت و مثنوی عرفانی ، "جنات‌الوصال" را در آن دیار سرود. عاقبت از بغداد به موصل رفت و در همان‌جا درگذشت. در مورد مرگ وی بعضی معتقدند که او را مسموم کرده‌اند. مدفن وی در یک فرسخی موصل ، در جوار مقبرهٔ حضرت یونس (ع) ، می‌باشد. از دیگر آثارش: تفسیر "سورهٔ بره" ، به نظم؛ "جامع‌الاسرار" ، به فارسی؛ به پیروی از "گلستان" سعدی؛ رساله‌ای در "کیمیا"؛ "روضهٔ الشهداء" ، به نظم ، در احوال امام حسین (ع)؛ "مشکوهٔ‌النجاهٔ"؛ رسالهٔ "اصول و فروع"؛ شرح "خطبهٔ‌البیان" ، به نظم؛ "دیوان" شعر ، غزلیات و قصاید و مقطعات در چهار هزار بیت.

منبع : مطالب ارسالی