گوش درد

گوش اندام شنوایی است و از نظر تشریحی به سه قسمت متمایز می شود:
۱ - گوش خارجی: شامل لاله گوش و مجرای گوش خارجی
۲ - گوش میانی: محفظه كوچكی است كه در پشت پرده صماخ قرار دارد.
۳ - گوش داخلی
●اوتیت خارجی (گوش شناگران): به معنای التهاب لاله گوش یا مجرای گوش خارجی یا هر دو با هم است، اوتیت خارجی در تابستان شایع تر از زمستان است، فرد درد شدیدی را در یكی از گوش های خود احساس می كند، دست زدن به زبانه یا لاله گوش باعث ایجاد درد شدید در این بیماران می شود.
در اینجا، درمان شستشو و استفاده از آنتی بیوتیك ها موضعی است. در نوع مزمن اوتیت (عفونت گوش) خارجی، شكایت اصلی خارش است، نه درد.
●اوتیت میانی حاد: یكی از شایع ترین عفونت های كودكان است، مطالعات آماری نشان داده اند كه ۷۰-۶۰ درصد كودكان قبل از سومین جشن تولد خود، حداقل یكبار به اوتیت میانی حاد مبتلا شده اند.
شیوع این عفونت در بچه های مبتلا به شكاف كام، خیلی بیشتر از بچه های طبیعی است. همچنین در افرادی كه وضعیت اجتماعی- اقتصادی پایینی دارند، در پسرها در فصل زمستان شایع تر است. شیوع این بیماری در منگولیسم بالاست.
عفونت گوش میانی حاد غالباً به دنبال عفونت تنفسی پیش می آید و به طور شایع یكی از عوارض عفونت های ویروسی چون سرماخوردگی، سرخك یا آنفلوانزا است و معمولاً یك الی هفت روز بعد از
نازو فارنژیت بروز می كند.
●علائم: در ابتدا احساس مبهمی از كاهش شنوایی یا پری گوش وجود دارد و به سرعت درد خفیف و احساس فشار به این علائم اضافه می شوند، بعد از این، یك درد ضربانی عمیقی در گوش مهمترین شكایت بیمار است، تب نیز وجود دارد، در شیرخواران و بچه های كوچك علائم به این صورت است كه بچه نمی تواند بخوابد، دائم گریه می كند و به گوش های خود فشار می آورد. در بچه های خیلی كوچك ممكن است اسهال و استفراغ نیز بروز نماید و یا تنها علامتی كه كودك بروز می دهد، دل درد باشد.گاهی در افراد بالغ سرگیجه دیده می شود.
ممكن است به دلیل فشار وارده به پرده گوش، پرده پاره شود، با پاره شدن پرده، چرك خارج شده و به همین دلیل ناگهان درد و احساس فشار تخفیف می یابد، گاهی پرده گوش به خودی خود جوش می خورد، اما بعضی وقت ها، ترشح ادامه یافته و همان گوش ناشنوا باقی می ماند.
عفونت گوش، اگر درمان نشود، تهدید جدی برای شنوایی محسوب می شود و با ایجاد عوارض متعدد ممكن است نیاز به جراحی وجود داشته باشد، لذا لزوم مراجعه به پزشك را متذكر می شویم.
معمولاً در اوتیت (عفونت گوش) میانی، یك دوره ۱۴-۱۰ روزه درمان
آنتی بیوتیكی مؤثر است، همچنین لازم است حداقل روزی ۳ بار با فتیله گذاری گوش را خشك كرد، به این ترتیب كه، پارچه تمیز و جاذب آب را لوله كرده و به شكل فتیله در آورید و آن را در گوش قرار دهید، وقتی پارچه خیس شد، آن را خارج كنید و دور بیندازید و مجدداً با فتیله تمیز دیگری این كار را ادامه دهید و تا خشك شدن كامل گوش، این كار را تكرار كنید.
در حین درمان نباید چیزی در گوش باقی بماند و تا زمانی كه گوش كاملاً خشك نشده است فرد نباید شنا كند و هنگام حمام رفتن یك فتیله آغشته به وازلین در گوش قرار داده و پس از استحمام آن را خارج كنید.

دكتر اعظم السادات هاشمی

منبع : روزنامه همشهری