حمایت، درمان، حیات

همه ما به گونه ای بغرنج با زندگی ماشینی درگیر هستیم. در این زندگی احاطه شده ایم و ناگزیر خود را باید با آن انطباق دهیم یا كه نه تسلیم شویم. حال آن كه هر چه قدر از زندگی ماشینی بیزار باشیم یا فرار كنیم ضعف اعصاب بیشتر به سراغمان خواهد آمد.
بیماری اعصاب و روان چنان همه گیر شده است كه میلیونها نفر از آن رنج می برند. بیماریهای اعصاب و روان از بدترین بیماریهاست كه انسان می تواند به آن مبتلا شود. بیمار عصبی باعث می شود كه بیمار نتواند خود را با زندگی روزمره، كار و سایر مردم سازگاری دهد. مشكلات عصبی درجات مختلفی از بسیار خفیف تا بسیار شدید دارند و در اثر غفلت و كم توجهی این بیماری شدت نیز می یابد.ارتقاء بهداشت روانی و پیشگیری از اختلالات روانی مستلزم آگاهی بیشتر و آموزش چگونگی برخورد اطرافیان با بیمارشان است.
دكتر رضا رستمی روانپزشك و عضو هیأت علمی دانشگاه تهران در خصوص بیماریهای اعصاب و روان می گوید: بیماریهای اعصاب و روان برخلاف آن چیزی كه در ذهن مردم است، نوعی اختلال است؛ مثل اختلال در سایر قسمتهای بدن. در واقع در اختلال اعصاب و روان كاركرد مغز طبیعی نیست در نتیجه منجر به بروز این بیماریها می شود. وی می افزاید: به عبارت بهتر یك دید غلطی كه نسبت به بیماری اعصاب و روان وجود دارد، این است كه اطرافیان فكر می كنند كه این بیماریها تحت اراده شخص است در حالی كه بیماریهای محدودی از بیماریهای اعصاب و روان تحت اراده است.
دكتر رستمی یادآور می شود: بیماریهای اعصاب و روان ناشی از اختلال در عملكرد سیستم اعصاب مركزی مغز است. به طور مثال می توان گفت هنگامی كه قلب دچار مشكل می شود، این انتظار می رود كه شخص قلبش خون رسانی را صحیح انجام نمی دهد این قضیه توسط مغز درك می شود در حالی كه در بیماریهای اعصاب و روان مغز قادر به درك بیماری نیست و به نوعی كاركردش طبیعی نیست. این روانپزشك می گوید: خیلی از افراد بیماریهای اعصاب را به شرایط اقتصادی ربط می دهند در حالی كه پژوهشها نشان داده است كه افسردگی به همان میزان كه در قشر پایین جامعه شایع است در قشر بالا نیز متداول است. پس می توان گفت عوامل اجتماعی تعیین كننده هستند ولی نمی توانند عامل اصلی محسوب شوند.
مجموعه عوامل تعیین كننده در بیماریهای اعصاب و روان طبق آخرین نظریه ۳ عامل است. این مجموعه دست به دست هم می دهند كه عبارتند از عوامل درونی، اجتماعی، زیستی.
وی می گوید: بسیاری از مردم داروهای اعصاب را اعتیادآور قلمداد می كنند در حالی كه هریك از بیماریهای اعصاب و روان برای خودش مدت درمانی را دارد. این در حالی است كه بیماری اعصاب و روان نیز مانند سایر بیماریها اگر داروها كامل مصرف نشود، بیماری بازمی گردد. دكتر رستمی خاطرنشان می سازد: گاهی اوقات در خانواده ما كسی وجود دارد كه رفتارهایش، احساسش و صحبت هایش نشانه افكاری است كه آشفتگی بارز دارد. این در حالی است كه اعضای خانواده باید بدانند او فقط یك بیمار است و گناهی ندارد. در این زمان گاهی اوقات افراد خانواده مجبور هستند خود را با شرایط بیمار وفق دهند گرچه این كار بسیار مشكل است.
وی اضافه می كند: افراد مبتلا به بیماریهای روحی و روانی به حمایت و كمك افراد خانواده و دوستان خود نیازمندند. در بسیاری از موارد دیده شده است كه تشویق و كمك نزدیكان این بیماران در كوتاه تر شدن پروسه درمانی مؤثر بوده است چرا كه شما كه پدر و مادر فرد بیمار هستید، شما كه همسر او هستید، یكی از عوامل دخیل به عنوان عوامل اجتماعی باید او را كمك كنید.
هانیه ورشوچی منفرد

منبع : روزنامه همشهری