پنجشنبه, ۶ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 25 April, 2024
مجله ویستا

اما


اما
اما
و بعد
كه گم‌كردم
در كوچه–باغ‌های نشابور
مستی و راستی را و تو را هم
چند سال گذشته است آیا
از مشروطه‌ی لب‌های تو
سرخ نیست كه صد اما
غروب است و مرداد حالا
مرا به كجا می‌برد این آب‌ها
بیست‌وهشت سال تمام است
من از تو دورم
و تو اما كنار من
با گیسوان كوتاه به‌خواب رفته‌ای
لب‌های تو سرخ بود
–نیست دیگر-!
من پیرم
برای عاشق‌شدن اما هرگز
اما.

فرامرز سه‌دهی
منبع : مطالب ارسال شده


همچنین مشاهده کنید