۲ آبان ـ ۲۴ اکتبر ـ روزی که مهندس لوئی رنو سازنده اتومبیل «رنو» در زندان درگذشت ـ نگاهی به کارهای او

مهندس «لویی رنو Louis Renault » از نوابغ صنعت فرانسه و سازنده اتومبیلهای رنو ۲۴ اكتبر سال ۱۹۴۴ در زندان از فرط اندوه درگذشت. نگاهی كوتاه به زندگی و كارهای او ممكن است آموزنده باشد.
لویی رنو آخرین پسر یك كارخانه دار فرانسوی بود كه در صنعت نساجی فعالیت داشت و دارای پنج پسر بود. لویی در سال ۱۸۷۷ به دنیا آمده بود و به دلیل استعداد زیاد در ۲۰ سالگی در رشته مهندسی ماشین از دانشگاه فارغ التحصیل شده بود. وی به جای اشتغال در كارخانه پدرش، آزمایشگاه دانشكده فنی را ترك نگفت و در سال ۱۸۹۸ (در ۲۱ سالگی) موفق به ساختن اتومبیلی شد كه بر خلاف اتومبیلهای دیگر كه تا آن زمان در آلمان و آمریكا ساخته شده بود دارای سه دنده جلو و یك دنده عقب بود و لذا می توانست سرعت های متفاوت داشته باشد و با دنده یك از تپه بالا برود. نام این اتومبیل را «رنو» گذارد و با كمك دو برادر دیگرش كه یكی از آنان كار بازاریابی و دیگری نمایش رانندگی و بعدا شركت در مسایقه اتومبیلرانی را بر عهده گرفته بود كمپانی رنو (Renault freres) را تاسیس كرد و ظرف شش ماه ۱۲ اتومبیل فروخت. مهندس لویی به كار تكمیل اتومبیل خود كه مكانیسمی جدا از اتومبیلهای سایر كشور ها داشت ادامه داد و ضمن آن موفق به ساختن ترمز درام، كمك فنر هیدرولیك، موتور «توربو»، كاربراتور انژكتوری و ... شد. بعدا برادرش مارسل در جریان مسابقه اتومبیل كه می كوشید در آن برتری رنو را نشان دهد تصادف كرد و كشته شد.
مهندس رنو در جریان جنگ جهانی اول برای وطن خود، تانك «اف. تی ـ ۱۷» را ساخت كه بهتر از تانكهای انگلیسی بود و مدال لژیون دنور گرفت. در فاصله دو جنگ، كارخانه رنو بیش از صنایع دیگر فرانسه برای این كشور ارز تولید كرد. پس از آغاز جنگ جهانی دوم و اشغال نظامی فرانسه توسط آلمان، كارخانه رنو همانند سایر كارخانه های فرانسه به تصرف آلمان درآمد ولی مهدنس رنو حاضر به ترك كارخانه خود و سپردن مدیریت آن به یك آلمانی نشد و در مدیریت باقی ماند ولی محصول كارخانه متعلق به آلمان بود.
در سال ۱۹۴۴ پس از این كه نیروهای آلمان از فرانسه عقب رانده شدند، مهندس رنو از سوی سازمان مقاومت (فرانسویانی كه در جریان جنگ، با نیروهای هیتلر مبارزه می كردند) به اتهام همكاری با دشمن دستگیر و زندانی شد. وی در نخستین بازجویی كه توسط یكی از اعضای سازمان مقاومت (نه قاضی) بعمل آمد گفت كه عشق او به اتومبیل سازی، كارخانه را به وجود آورد كه با تارهای وجودش آن را ساخته بود و لذا قادر به ترك آن نبود و خیانتی صورت نگرفته بود. اگر او هم رفته بود باز كارخانه برای آلمان كار می كرد كه به خرج بازجو نرفت و طبق برخی گزارش ها، بازجو به وی اهانت كرد كه پس از بازگشت به زندان، از فرط اندوه جان سپرد زیرا كه انتظار نداشت یك هموطن استدلال او را درك نكند. مهندس رنو فوت شد، ولی كارخانه او باقی مانده و به كار ادامه می دهد.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز