گلبرگی از سیره نبوی(ص)

●ادب‌ورزی
هنگامی كه مسلمانان برای جنگ بدر رهسپار بودند، در مسیر خود با عربی بادیه‌نشین برخوردند. از او پرسیدند آیا سپاه قریش را دیده است؟ مرد پاسخی نداد. به او گفتند: به پیامبر خدا سلام كن.
بیابان‌نشین ریشخندكنان پرسید: آیا رسول خدا میان شماست؟
مسلمانان گفتند: بله. پس بر او سلام كن!
مرد عرب نزد پیامبر آمد و گفت: اگر تو پیامبر خدایی، به من بگو در شكم این شتر مادهٔ من، چیست؟
سلمهٔ پسر سلامه گفت: [این مطلب] را از رسول خدا نپرس. پیش من بیا من به تو می‌گویم:
تو بر او جهیدی! پس در شكمش تكه‌ای از توست!?.
رسول گرامی فرمود:
دست بردار! به مرد دشنام می‌دهی؟!?
پس به اعتراض چهره از سلمه برگرفت.
در جنگ بدر مسلمانان را از دشنام‌گویی به كشتگان دشمن برحذر داشت و فرمود:
به ایشان دشنام مدهید كه این كار شما بر كشتگان تأثیری ندارد و بازماندگانشان را آزار می‌دهد. آگاه باشید كه بددهنی، فرومایگی است.
در زدنش، با سر انگشتان بود.
وقتی به درِ خانهٔ كسی می‌رفت ـ چون خانه‌ها گاهی در یا پرده‌ای نداشتند ـ‌، برابر آستانه نمی‌ایستاد، طرف راست یا چپ آن می‌ایستاد و می‌فرمود: سلام بر شما؛ سلام بر شما.
به كسی دشنام مده. اگر دیگری به دروغ به تو دشنام می‌داد، تو او را به چیزی كه می‌دانی بددهنی نكن؛ كه [در این صورت] پاداش از آنِ تو، و گناه از آنِ اوست.

منبع : ماهنامه صفا