تغذیه اسب

● تغذیه
اسبی كه تشنه و یا گرسنه است و یا بد تغذیه می شود هیچگاه به درستی سواری نمی دهد . غذا باید دارای دو خاصیت عمده باشد ، حرارت بدن اسب را ثابت نگهدارد و انرژی لازم را برای زنده ماندن در درجه اول و سپس كارهای اضافه خواسته شده او را تامین نماید.
غذا باید متناسب با كار و سن و وزن اسب بوده و تامین كننده نیازهای رشد و انرژی او باشد. ( برای اسبی با متوسط ۱۰ سال سن و ۱۶۰ سانتی متر قد و ۴۰۰ كیلو وزن كه در روز بین دو تا چهار ساعت كار می كند ۴ كیلو خوراك و ۴ كیلو جو كافی است . آب تمیز و بهداشتی همواره باید در دسترس اسب باشد . مگر به هنگام خستگی زیاد و یا عرق دار بودن بدن .
آب ۶۰% وزن بدن را تشكیل می دهد و عامل جذب غذاست ، ۷۸ تا ۸۲ درصد از خون را تشكیل می دهد . حرارت بدن را تنظیم و به دفع مواد زاید كمك می كند معده اسب نسبت به جثه او كوچك بوده و به تعدد دفعات غذا به مقدار كم به او فرصت هضم آسان و راحت تر را می دهد .
غذا باید حاوی مواد ازته ، چربی ، مواد هیدرو كربنه ، مواد معدنی و ویتامین ها باشد . كه انواع صیفی ( یونجه ، شبدر ، ذرت ) غلات (جو ، چاودار) و میوه ها تامین كننده نیازهای حیاتی اسب می باشند .
پرخوری و یا كم خوری هر دو زیان آور هستند .
● نكاتی در مورد تغذیه اسبهائی كه در مرتع و یا پادوك هستند :
اسبهائی كه در طول فصول سرد در مرتع به سر می برند باید تغذیه اضافی داشته باشند . گله عادت دارد در اطراف دروازه ها و هر جائی كه خوراك باشد تجمع كند كه این خود موردی است برای جنگ و دعوا .
● برای به حداقل راساندن این موارد باید به نكات ایمنی زیر توجه داشت :
۲) ظروف خوراك هرچه بیشتر از هم فاصله داشته باشند .
۳) بسته های علوفه هم تا حد ممكن از یك دیگر دور باشند .
۴) تعداد بسته های علوفه بیشتر از تعداد اسبها باشد .
۵) تغذیه یكی دو اسب در داخل گله ایمن تر است تا آنها را جدا كرده و در محل دیگری تغذیه كنیم .
۶) هرگز با ظرفی مملو از خوراك میان گله اسبها نروید .
۷) علوفه های سمی متنوعی وجود دارند كه خوردنش برای اسب كشنده است و می بایست هرگونه گیاه سمی در اسرع وقت از مرتع و اطراف حصارها تا آنجا كه ممكن است جمع آوری و نابود شود .
۸) اگر مدیریت نگهداری و مراقبت مزرعه ، پادوك و یا مرتع قابل قبول باشد ، محیطی امن آرام و ساكت برای آرامش و چرای اسبها آماده كرده اید .

منبع : حیوانات ایران