غرور (آقایان حتماً بخوانند)

اختلافات خانوادگی یک امر طبیعی است. اگر بین زن و مرد بگو مگو نباشد یعنی هیچ حرفی با یکدیگر ندارند یعنی رابطه‌شان آنقدر سرد است که هر یک راه خود را می‌رود صد البته این کمال مطلوب نیست. زندگی‌های امروز با فراز و نشیب، و با قهر و آشتی توأم است. آفتاب آشتی‌ها همیشه گرمابخش دوری‌ها و جدائی‌ها بوده و هست. حال اگر همسر شما بر اثر پیشامدی از خانه قهر کرد، شما چه می‌کنید؟ آیا شما هم می‌گوئید: ”خودش رفته، خودش هم باید برگردد؟“ و اگر شما چنین شرطی را عنوان کردید، او باید بپذیرد، یا راه‌حل دیگری هم وجود دارد. در اینجا روی سخنم با مردان تازه ازدواج کرده و جوان است. زمانی پیش می‌آید که خانم خانه خسته شده، از دعواها، از قهرها و آشتی‌ها، از کم‌محلی‌های شوهر و احتمالاً فامیل شوهر. آن‌وقت قهر می‌کند به خانه پدر و مادرش می‌رود. به‌جائی‌که روزگار کودکی‌اش را گذرانده، به‌جائی که در بازوان پدر می‌آرمیده و به سینه مادر پناه می‌برده، به‌جائی‌که حرف سخت، نشنیده و در دریای مهر و محبت خانواده غرق بوده و حالا دلش برای آنجا تنگ شده است. شاید یادش رفته که شوهر کرده و احتمالاً یکی دو بچه دارد. فکر می‌کند اگر نزد والدینش برود همه چیز عوض می‌شود. به هر حال طرز فکر او این‌گونه است و هر انسانی حق تفکر دارد حتی اگر این فکر اشتباه باشد. البته خانم خانه باید می‌ماند و مشکلش را حل می‌کرد ولی خب نتوانسته، طاقتش تمام شده، در آن لحظه فکرش درست کار نکرده و نتوانسته برای اختلافات خود با شوهرش راه‌حلی بیابد.
زنان نازک‌دل و لطیف هستند، زودرنجند، حساسند زیرا بار عاطفه را به‌دوش می‌کشند. اگر می‌ماند بهتر بود، ولی کاری است که شده، چه بسا پشیمان شده، پس حالا چه باید کرد؟ آیا باید گفت چون خودش رفته، خودش هم باید با پای خودش برگردد و یا راه‌حل دیگری هم وجود دارد. آیا باید در فکر این بود که او را سرجایش نشاند و رویش را کم کرد تا دیگر منزل را ترک نکند یا احتیاجی به این‌کار نیست. آیا باید برای خانم‌ها خط و نشان کشید و از آن‌ها خواست تا غرورشان را جریحه‌دار سازند و با پای خودشان به خانه بازگردند و یا می‌توان با یک دسته گل به سراغشان رفت و روح خسته و لطیف‌شان را شاد کرد و از آن‌ها خواست تا دوباره به خانه برگردند.
مردان عزیز، اخم خود را توی هم نکنند و از من ایراد نگیرند که چرا چنین درخواستی از شما می‌کنم. اگر حوصله داشته باشید توضیحات بعدیاین مسئله را بهتر روشن می‌کند. زنان در پی دانستن علاقه شما به‌خودشان هستند. آن‌ها با این‌کارشان، شما را در ترازوی سنجش قرار می‌دهند. آن‌ها می‌خواهند با این اقدام شما که خواستن در آن متبلور است، به‌خود و اطرافیانشان ثابت کنند که همسرشان به آن‌ها علاقه‌مند است و می‌خواهند به‌خودشان ثابت شود که همسرشان برای به‌دست آوردنشان حاضر است تلاش کند. شما با این اقدام متهورانه، یک نکته مهم را به زن خود ثابت می‌کنید که ”او را دوست دارید.“و پایه مهر و محبت شما آنقدر سست نیست که با هر هرزه‌بادی به لرزه درآید. شما با این کارتان ثابت می‌کنید که مهر و محبت اصیل را می‌شناسید و برای این خواسته حاضرید پرداخت داشته باشید. شما نباید فکر کنید که اگر دنبال همسرتان بروید، او گستاخ خواهد شد و هر بار خانه و کاشانه را رها خواهد کرد و به انتظار گل و شیرینی شما خواهد نشست. او خودش آن‌قدر صاحب عقل و درایت است که بداند این‌کار برای دو سه بار امکان‌پذیر است ولی برای همیشه کارساز نیست زیرا زنان می‌دانند که گرچه مردان می‌توانند بخشنده باشند ولی آنان قادر نخواهند بود که هر بار غرور خود را بشکنند و به‌دنبال زن خود به در خانه پدر و مادرش برای گدائی محبت بروند. پس آن‌ها قادرند کاری کنند که احترامشان دست خودشان باقی بماند. شما امتحان کنید، اگر دیدید همسرتان از این حسن نیت شما سوءاستفاده کرد، آن‌وقت شما به‌دنبال او نروید.
اجازه ندهید در این خصوص، بزرگ‌ترها در کار شما دخالت کنند و مثلاً بگویند: این‌کار را نکن، همسرت پررو می‌شود. پررو می‌شود یعنی چه؟! هیچ‌کس حق ندارد این جمله گستاخانه و از مد افتاده را در خصوص زن امروز استفاده کند. هیچ‌کس ولو بزرگ‌تر شما حق ندارد در روابط انسانی و عاطفی شما دخل و تصرف کند. احترام به همسر، شما را نزد همه محترم‌تر خواهد کرد. بدیهی است که پس از هر آشتی، زن و شوهر باید بلافاصله با یکدیگر مذاکره کنند، زیرا آشتی‌های با مذاکره و آگاهانه که منجر به یافتن علت قهر و دعوا می‌شود، می‌تواند پایدار باقی بماند.
استاد کیهان‌نما

منبع : ماهنامه طمطراق