۱۶ دی ـ ۶ ژانویه ـ پایان اعتصاب ۶۲ روزه روزنامه های ایران و تلاش صالحیار برای انتشار روزنامه اطلاعات - تلاشی که مورد قدردانی قرار نگرفت!

شانزدهم دی ماه سال ۱۳۵۷ روزنامه های تهران كه از ۱۴ آبان به تصمیم سندیكای نویسندگان و خبرنگاران به دبیری محمدعلی سفری دست به اعتصاب زده بودند انتشار خود را از سر گرفتند. اعتصاب ۶۲ روزه مطبوعات به نام اعتراض به ادامه سركوب مردم ، روی كار آمدن دولت نظامی ژنرال ازهاری و نیز حمایت از انقلاب صورت گرفته بود. «اطلاعات» قدیمی ترین این روزنامه ها تنها به همت سردبیر آن غلامحسین صالحیار موفق به از سرگیری انتشار شد زیرا كه بدون حضور ناشر و وجود پول، انتشار این روزنامه با ۸۵۰ هزار نسخه در روز محال به نظر می آمد> و به همین صورت " کیهان ". برخی از تیترهای صفحه اول آن روز اطلاعات عبارت بودند از: « انقلاب مردم در آستانه پیروزی » ، « فردا عزای ملی است » ، « كابینه شاپور بختیار تشكیل شد ( با عكس بزرگی از دكتر مصدق در كنار او ) » ، « ارتشبد اویسی به خارج رفت » و ... و در صفحه آخر، مقاله نگارنده این سایت در چهار ستون به چاپ رسیده بود كه رویدادهای سایر كشورها در طول ۶۲روز اعتصاب را بررسی كرده بود .
در طول یك سال بعد تقریبا همه آنان كه در آن روز بدون پول و ناشر، و با فداكاری و مشقت كیهان و اطلاعات را منتشر كرده بودند بدون ذكر دلیل و حكم دادگاه و دست كم دستور كتبی دولت از كار بركنار و پس از عمری « نوشتن » بدون دریافت مستمری خانه نشین شدند. به بیشتر آنان برچسب هواداری از آمریكا زده شده بود. اعتصاب ۶۲ روزه كمك بزرگی به شكست دولت نظامی ژنرال ازهاری بود، زیرا كه نتوانست از رسانه ها در آرام كردن مردم و اجرای برنامه هایش استفاده كند. در این اعتصاب بیشتر اصحاب خبر و تفسیر رادیو تلویزیون و خبرگزاری هم كه وابسته به سندیكا بودند شركت جسته بودند.
صالحیار ۱۹ آذر امسال پس از ۲۴ سال خانه نشینی فوت شد. انتظار می رفت كه مراسم تدفین و ترحیم او به عنوان یكی از بزرگترین روزنامه نگارانی كه ایران به وجود آورده بود بیش از آن باشد كه انجام شد تا انگیزه خدمت به میهن و كسب مهارت و توجه به معنویات تقویت شود. روزنامه نگار شمعی است كه می سوزد تا روشنگر و راهنمای جامعه باشد.
صالحیار به عنوان دبیر سندیكای نویسندگان و خبرنگاران به ساختن مجتمع مسكونی اعضای این سندیكا همت گماشت و كمك بسیار كرد بدون این كه خود ، كه اجاره نشین بود مالك یكی از آپارتمانها شود و بعدا از محل ارث پدری مالك یك خانه محقر شد. ربع قرن در سحرگاه به ترجمه خبرهای آژانسها پرداخت تا به قول خودش مطلب « انداختنی » به خورد هم میهنان داده نشود و شب با خبرنگاران حوادث دنبال خبر می رفت تا ازدردهای جامعه دور نماند. ماهها نخوابید تا دفتر مركزی خبر را برای سازمان رادیو - تلویزیون به وجود آورد تا انحصار خبر در ایران از دست یك خبرگزاری خارج شود و....

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز