دلایل بروز واکنش های تنفسی پس از واکسیناسیون بر علیه بیماری نیوکاسل

برای كنترل بیماری نیوكاسل از سویه های زنده تخفیف حدت یافته لنتوژنیك پنوموتروپیك لاسوتا و Hitchner B۱ استفاده می شود. این واكسن ها كه ارزان هستند و استفاده از آنها آسان است، اگر بدرستی تجویز شوند در بسیاری از موارد مؤثر هستند.
بر اساس پاره ای از گزارش ها این واكسن ها موجب بروز واكنش های تنفسی پس از واكسیناسیون می شوند، بخصوص زمانی كه از آنها برای واكسیناسیون اولیه در طیور جوان استفاده می شود. اولین علت بروز این واكنش ها این است كه این واكسن ها زنده و تخفیف حدت یافته هستند و در نتیجه باز هم مقداری از قدرت بیماریزایی در آنها باقی مانده است به طوری كه ICPI‌ آنها برای سویه Hitchner B۱ حدود ۲/۰ و برای سویه La Sota حدود ۴۴/۰ است.دومین علت بروز واكنش های پس از واكسیناسیون با این سویه ها، تمایل (تروپیسم) آنها به دستگاه تنفس است.
بطوری كه عمدتاً در مخاط دستگاه تنفس (حلق، نای و برنش های اولیه) تكثیر می یابند. در واقع این تكثیر عامل بروز ضایعات و علائم تنفسی است كه شدت این علائم نیز بستگی به وضعیت عمومی و سلامت پرنده و وضعیت محیطی از قبیل دما، رطوبت،تراكم، كیفیت بستر و میزان آمونیاك موجود در هوا دارد. چنانچه در اثر واكسیناسیون به روش نادرست،واكسن با مجاری داخلی تر تنفسی مانند برنش های ثانویه، ریه ها یا كیسه های هوا تماس یابد واكنش های پس از واكسیناسیون شدیدتر خواهد بود. علاوه بر این در شرایط طبیعی مرغداری معمولاً باكتری هایی همچون اشریشیاكلی یا مایكوپلاسما از قبل در بدن جوجه وجود دارند كه در این مواقع موجب بروز عفونت های ثانویه باكتریایی و وخیم شدن چهره بالینی این واكنش ها می گردند.همچنین این سویه های واكسن ممكن است در اثر تماس از یك پرنده به پرنده دیگر انتقال یابند و در نتیجه در محیط باقی بمانند .
در نتیجه در مزارعی كه سنین مختلف جوجه در آن نگهداری می شوند بویژه چنانچه از سویه لاسوتا استفاده گردد ممكن است در جوجه های جوان منجربه بروز علائم تحت بالینی و بروز خسارات اقتصادی و حتی نیاز به درمان گردد. این قدرت انتشار و نیز بیماریزایی اندكی كه در این سویه ها وجود دارد موجب ماندگاری عفونت در مزرعه می گردد و در مواقعی كه یك گله بطور كامل واكسینه نشود تشدید می یابد. بطوری كه ویروس از یك پرنده به پرنده دیگر انتقال می یابد و در نتیجه با افزایش بار ویروسی محیط امكان بروز علائم بالینی نیز افزایش می یابد. چون در شرایط طبیعی امكان آلودگی محیطی وجود دارد باید جوجه ها را خیلی زود (بین ۱ تا ۷ روزگی) واكسینه نمود. ارزیابی امكان بروز بیماری های تنفسی در اثر استفاده از سویه های لنتوژنیك پنوموتروپیك واكسن دشوار است، ولیكن شكی نیست كه ضایعات طولانی مدتی كه این سویه ها در پرنده ایجاد می كنند، حساسیت پرنده را در برابر ابتلا به بیماری های تنفسی افزایش می دهند.

منبع : موسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی