شنبه, ۱ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 20 April, 2024
مجله ویستا

برگی از تاریخ (۲ بهمن)


برگی از تاریخ (۲ بهمن)
● ورود کاروان اباعبدالله الحسین(ع) به سرزمین کربلا(۶۱ق)
پس از آن که والی مدینه امام حسین(ع) را برای بیعت با یزید تحت فشار قرار داد آن حضرت به مکه رفت و پس از مدتی در روز ترویه یعنی هشتم ذی الحجه سال ۶۰ ق از مکه معظمه به سوی عراق مهاجرت فرمود. در اوایل ماه محرم سال ۶۱ ق لشکریان عبیدالله بن زیاد به فرماندهی حر بن یزید ریاحی با آن حضرت مواجه شده و مانع پیش روی آن حضرت به سوی کوفه شدند. گرچه حر بن یزید ماموریت داشت با امام حسین(ع) برخورد شدید نماید ولیکن رفتار وی با امام بر رفق و مدارا بود. از این رو حر و لشکریانش در نماز جماعت امام حسین(ع) شرکت می کردند و به خطبه های دلنشین وی گوش جان می سپردند و این دو سپاه چند روز بدون هیچ گونه مشکلی در کنار هم بودند. اما عبیدالله بن زیاد که بر جنگ با اباعبدالله الحسین(ع) اصرار فراوان داشت، نامه ای به حر بن یزید نوشت و وی را مامور سختگیری بر امام حسین(ع) نمود. حر نیز طبق فرمان، راه را بر امام حسین(ع) و یارانش مسدود نمود و آنان را به سوی منطقه خشک و بی حاصلی به نام کربلا هدایت کرد و در آنجا آنان را در محاصره خویش قرار داد. قافله امام حسین(ع) چون به سرزمین کربلا رسیدند، آن حضرت پرسید: این زمین چه نام دارد؟ عرض کردند: کربلا. آن حضرت تا نام کربلا را شنیدند فرمود: اللهم انی اعوذ بک من الکرب و البلاء. و سپس فرمود: این، موضع کرب و بلا و محل محنت و عنا است. فرود آیید که اینجا منزل و محل خیمه های ما است و این زمین جای ریخته شدن خون ما است و در این مکان قبرهای ما واقع خواهد شد. جدم رسول خدا(ص) مرا به این امور خبر داد. به ناچار آن حضرت و یاران و اصحابش در روز پنج شنبه دوم محرم الحرام سال ۶۱ ق در آن سرزمین فرود آمدند و حر بن یزید نیز با سپاهیانش در مقابل آن حضرت خیمه زدند.
● درگذشت فقیه بزرگ شیعه ابوالحسن مسعود بن عیسی معروف به شیخ ورام (۶۰۵ق)
ابوالحسن مسعود بن عیسی معروف به شیخ ورام بن ابی فراس المالکی الاشتری از اولاد مالک بن حرث اشتر نخعی – از اصحاب امیرالمومنین امام علی(ع)- می باشد. شیخ ورام، جد مادری عالم بزرگ اسلام، سید بن طاووس و ابن ادریس حلی است. امام فخر رازی از شاگردان شیخ ورام به شمار می رود و کتاب تنبیه الخاطر و نزهه الناظر در اخلاق معروف به مجموعه ورام نیز از این فقیه بزرگوار شیعی است.
منبع : عرفان


همچنین مشاهده کنید