مغرور نشدن در ذن

در بیشتر هنرهای رزمی ، هنرجویان مبتدی یک کمربند سفید می بندند که طبق رسم قدیمی نشانگر پاکی است. این کمربند بر اثر مرور زمان و استفاده ممتد کثیف می شود، بنابراین دومین مرحله از یادگیری با کمربند قهوه ای مشخص می گردد. پس از گذشت مدت زیادی کمربند تیره تر می گردد تا اینکه به رنگ سیاه _ مرحله کمربند سیاه _ در می آید.
بر اثر استفاده بسیار طولانی کمربند سیاه هم رنگ می بازد که حاکی از این است که شخص استفاده کننده دوباره به دوران پاکی _ که از خصوصیات ذن و از کمالا و فضائل انسانی به شمار می رود _ بر می گردد.
در بسیاری از سبک های هنرهای رزمی کمربندهایی به رنگهای مختلف ما بین رنگ سفید تا قهوه ای و همچنین درجات مختلف قهوه ای و سیاه موجود است که دائما به شاگردان یادآوری می کند که هنوز راهی بس طولانی ورای مهارتهای قبلی در پیش دارد. این آگاهی حتی در مورد استادان هم صدق می کند چنانچه هر یک از آنها استادی در برابر خود داشته است.
تجربه شخصی شما در زمینه فراگیری هنرهای رزمی همیشه باید همانند پله هایی باشد که پاگردهای بیشماری دارد با بالا رفتن از هر پله هدف که اتحاد ذهن و فکر است نزدیکتر می شود ولی پاگردها یا سکوهایی وجود دارد که به نظر می رسد صعود یعنی همان یادگیری متوقف می شود اما پله ها تا بینهایت ادامه دارد.
دانستن این موضوع که هر استاد استادی بالاتر از خود دارد و دست بالای دست بسیار است و همه ما نیز شاگرد و تعلیم گیرنده هستیم بسیار الهام بخش و مشوق است.

منبع : شبکه رشد