۱۶ بهمن ـ ۵ فوریه ـ قتل سعدالدوله وزیر ارغون خان در مهمانی امیران لشکر

پنجم و به روایتی نهم فوریه سال ۱۲۹۱ میلادی امیران لشكر و اطرافیان ارغون خان، ایلخان مغول ایران، از فرصت افتادن وی در بستر بیماری استفاده كردند و سعدالدوله وزیر او را كه مانع سوء استفاده های مالی و اسراف آنان از خزانه كشور بود به مهمانی دعوت كردند و در آنجا او را كشتند.
ارغون خان كه در پی خوردن «معجون طول عمر!» كه جادوگران برایش تهیه كرده بودند بیمار شده بود، دیگر از بستر برنخاست و در گذشت. وی به دور از چشم سعدالدوله معجون را خورده بود، زیرا سعدالدوله كه در عین حال پزشك او هم بود چنین معجونی را باور نداشت و آن را برای سلامت جسم زیان آور می دانست. سعدالدوله یك پزشك یهودی متولد ابهر زنجان بود و چون راههای جالبی برای جمع و خرج خزانه ایلخان كه به دلیل اسراف مقامات نظامی و دیوانی (اداری) او از وجه تهی شده بود ارائه داده بود به وزارت منصوب شده بود.
سعدالدوله پزشك ویژه ایلخان متوجه شده بود كه میان بیماری ایلخان و وضعیت خزانه او رابطه مستقیم بر قرار است؛ به گونه ای كه هر وقت خزانه از پول تهی می گردد ایلخان هم بیمار می شود و این بیماری تا روزی كه تحصیلداران وجهی بیاورند در او باقی می ماند، لذا طرحی برای جلوگیری از اسراف و سوء استفاده سران لشكر و غنی ساختن خزانه به ایلخان داد كه اجرای آن موثر واقع شد و ایلخان وی را به وزارت برگزید تا خزانه اش هرگز خالی نماند و بیمار نشود .
ایلخان پس از رهایی از آن بیماری مرموز (افسردگی و عوارض ناشی از آن)، به فكر طولانی شدن عمر افتاد و به دور از چشم سعدالوله از معجون جادو گران خورد؛ بیمار و فلج شد و درگذشت و « گیخاتو » برجای او نشست.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز