۱۶ بهمن ـ ۵ فوریه ـ هدف « کاوور » از انتشار «ایل ریسورجیمنتو»

« كامیلیو كاوور » از جوانی و از زمانی كه در ارتش یك افسر جزء بود آرزویی جز تامین وحدت میهنش ، ایتالیا ، نداشت كه از ۱۳و اندی قرن پیش از آن روی استقلال و وحدت به خود ندیده بود و بر هرگوشه اش یك قدرت اروپایی سرپرستی می كرد .او به انگلستان رفت تا راهی برای نجات وطن بیابد و در آنجا كتابهای بیشتری در باره گذشته ایتالیا و زمانی كه یك امپراتوری بزرگ و پیشرفته بود به دست آورد و هرچه در این باره بیشتر خواند ، عشق به وطن در او ریشه بیشتری دوانید و جای هر چیز و هركس را در دل او گرفت . كاوور به تدریج به این نتیجه رسید كه به همان صورتی كه وی با آگاه شدن از گذشته وطن به عشق آن گرفتار آمده و آماده هر گونه فداكاری شده است دیگران هم اگر آگاه شوند در همین راه قرار خواهند گرفت . با این نتیجه گیری به طرح نقشه برای تامین وحدت ایتالیا و تجدید عظمت گذشته آن پرداخت . نخست كوشید تا با جزئیات حكومت پارلمانی انگستان آشنا شود و این نظام را پس از تامین وحدت ایتالیا در آنجا پیاده كند . سپس به كشف رموز فراخوانی مردم به اتحاد پرداخت و به این نتیجه رسید كه پس از باز گشت به ایتالیا به حرفه قدیمی اش باز گردد و با انتشار یك روزنامه ، هم خود را به هموطنان به شناساند و هم آنان را از گذشته با عظمت میهن و این كه چرا مضمحل شد و روی وحدت مجدد ندید آگاه سازد و تا به این دو هدف نرسد وارد سیاست نشود .
كاوور برای رسیدن به این دو هدف دو سال وقت تعیین كرد و روزنامه «ایل ریسورجیمنتو Il Risorgimento» را در ۱۸۴۷ تاسیس كرد و با انتشار گزارش از آثار باستانی و معرفی شخصیتهای گذشته و افكار و كارهای آنان و مصاحبه با استادان تاریخ و سیاست و یافتن بازماندگان قهرمانان پیشین، ایتالیایی ها با زبان دلكش روزنامه نگاری و شیوه این حرفه (غیرمستقیم و بی طرفانه نوشتن ) آشنا كرد و آنان را آماده یك بپاخیزی ملی ساخت و در عین حال با نوشتن مقاله و تفسیر ، هرچه بیشتر خود و اندیشه هایش به مردم شناسانید .
« كاوور » بر پایه طرح خود ، دو سال پس از انتشار روز نامه اش ، از پنجم فوریه (روزی چون امروز ) در سال ۱۸۴۹ از كسوت یك روزنامه نگار كاملا حرفه ای خارج شد و پای به میدان سیاست گذارد و از آن پس « ایل ریسورجیمنتو » را به صورت ابزار سیاست بكار برد و موفق شد در ۴۲ سالگی در سال ۱۸۵۲ و پنج سال پس از آغاز تلاش تمام وقت برای تامین وحدت و طن به عنوان یك كشور مستقل، نخست وزیر پیه مونته ( پید مونت ــ ایتالیای شمالغربی ) شود و با چند مانور سیاسی جالب در صحنه اروپا و شركت در چند جنگ و یار گیری و با كمك میهندوستانی ازجمله گاریبالدی ، چند سال بعد به آرزوی خود برسد و وطن پس از قرنها یكپارچه و سری ار سران اروپا شود.
كاوور در خاطرات خود ضمن دفاع از این عمل خویش كه از یك روزنامه حرفه ای به صورت ابزار سیاست استفاده كرده بود نوشته است كه چون هدف « میهنی » و مقدس بود منع اخلاقی در این كار ندیده بود . با وجود این ، وی در پایان این فصل از خاطراتش از این كه بدون دادن اطلاع قبلی به خوانندگان وعدم درج تغییر ماهیت روزنامه در لگوی ایل ریسورجیمنتو ، آن را وسیله نیل به مقام سیاسی قرار داده بود تلویحا عذر خواهی كرده است . همین بحث و اعتراف « كاورر » ، از عوامل جدا كردن نشریات حرفه ای از نشریات حزبی و اختصاصی شده است كه نشریات متعلق به احزاب و گروهها«حزبی» و نشریات دولتی «اختصاصی» خوانده شوند و نشریاتی كه تنها در یك رشته مطلب بنویسند « تخصصی » عنوان گیرند.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز