سرطان پانکراس

طبق تحقیقات انجام شده در دو دانشگاه آمریكایی، استفاده از قرص‌های ویتامین D، می‌تواند ریسك ابتلا به سرطان پانكراس را تا ۵۰% كاهش دهد. ویتامین D، پانسیل بالایی در جهت جلوگیری از بروز بیماری‌ها دارد.
پژوهش‌ها نشان می‌دهد كه مصرف روزانه IU ۴۰۰ ویتامین D، خطر ابتلا به سرطان پانكراس را تا ۴۳% كاهش می‌دهد. در مقایسه افرادی كه كمتر از IU ۱۵۰ در روز ویتامین D مصرف كردند، ریسك ابتلا به سرطان در آنها تا ۲۲% كاهش پیدا كرد. بنابراین می‌توان گفت افزایش مصرف ویتامین تا IU ۴۰۰ در هر روز تأثیر بسیار چشمگیری داشته است.
از آنجا كه روش‌های مشخص و معینی برای مشاهده روند ایجاد سرطان پانكراس وجود ندارد، شناسایی فاكتورهای كنترل شده ریسك این بیماری در ایجاد استراتژی مناسب جهت پیشگیری از سرطان بسیار حیاتی است. دكتر skinner در این رابطه اظهار داشته است كه «ویتامین D پتانسیل قوی برای جلوگیری یا حتی درمان سرطان پروستات دارد و نواحی كه بیشتر در معرض تابش نور خورشید هستند، كمتر مورد آسیب قرار می‌گیرند و همین مسأله بر نقش مؤثر ویتامین D در كاهش احتمال ابتلا به سرطان پروستات،‌ سینه و روده تأكید می‌كند.»
در همین رابطه دو دوره آزمایش طولانی كه در دانشگاه Harvard بر روی انواع رژیم‌های مختلف انجام شد و برای مقایسه نتایج این یافته‌ها، ۴۶۷۷۱ مرد در محدوده سنی ۴۰ تا ۷۵ سال تحت مراقبت‌های درمانی بر طبق این روش جدید و در مقابل ۷۵۴۲۷ زن در محدوده سنی ۳۸ تا ۶۵ سال تحت مراقبت‌های پرستاری رایج قرار گرفتند. در نهایت ۳۶۵ مورد سرطان پانكراس مشاهده شد كه تعداد بیماران مبتلا به سرطان در مردان كه تحت درمان رژیم‌های جدید قرار گرفتند، بسیار كمتر بود.
سرطان پانكراس بیماری با پیشرفت بسیار سریع است و در بین سرطان‌ها چهارمین رتبه مرگ و میر را در ایالات متحده آمریكا دارد. درحال حاضر روش‌های درمانی و حتی جراحی‌های موفقی برای درمان این بیماری وجود ندارد. علاوه بر ویتامین D، محققان ارتباط جالبی را بین جذب كلسیوم، ویتامین A و سرطان پانكراس پیدا كردند.
تحقیقات بیشتری لازم است تا مشخص شود اگر ویتامین D از طریق منابع غذایی مثل تخم مرغ و ماهی تأمین شود، و یا اگر از طریق تابش نور خورشید به بدن جذب می‌شود، شامل رتینول نیز است. زیرا رتینول رفتار آنتاگونیستی نسبت به ویتامین D دارد.
بافت‌های پانكراس سرطانی و سالم هر دو شامل سطوح بالای آنزیم هستند كه ۲۵ هیدرواكسی ویتامین D را به ۲۵/۱ دی هیدرواكسی ویتامین D تبدیل می‌كند كه شكل فعال این ویتامین است. سایر پژوهش‌ها نقش محافظتی این دی‌هیدرواكسی ویتامین‌های D را در برابر سلول‌های تومور ثابت كرده‌اند.

منبع : مجله مهندسی پزشکی و تجهیزات آزمایشگاهی