ایستگاههای فضایی

ایستگاههای فضایی به دور زمین می چرخند و برای هفته ها یا ماهها محل کار و زندگی فضانوردان هستند ایستگاه فضایی تمام نیازهای خدمه را برآورده می کند تا به هنگام انجام آزمایش زنده و سالم بمانند باله های خورشیدی بزرگ برق تولید و دیواره ها و سپرهای مخصوص دما را مطلوب و خدمه را از تشعشع و قطعات سرگردان فضایی مصون نگه می دارند بار اندازه ها به سفینه های تدارکاتی ارسالی از زمین امکان می دهند که محموله شان را تخلیه کنند.
اولین ایستگاه فضایی جهان سالیوت ۱ در سال ۱۹۷۱ پرتاب شد این اولین ایستگاه از ۷ ایستگاهی بود که اتحاد جماهیر شوروی سابق در مدار زمین مستقر کرد و کیهان نوردان سفینه سایوز به استثنای سالیوت ۲ در همگی آنها ساکن شدند با گذشت زمان طول اقامت آنها از چند هفته به ۶ ماه افزایش یافت سالیوت ۶ و ۷ یک بار اندازه اضافه داشتند تا کیهان نوردان بتوانند با خدمه دیدار کنند و سفینه تدارکاتی پروگرس بتواند آذوقه بیشتری از زمین بیاورد.
▪ اقامت کیهان نوردان:
یک بار به مدت ۲۲ روز.سه کیهان نورد به نام گرگوری دوبرفولسکی، ویکتور پاتسایف، و ولادیسلا ولکوف درخلال اقامتشان اولین پژوهش ها درباره گیاه شناسی فضایی را انجام دادند. هر سه د رمرحله بازگشت این ماموریت رکوردشکنشان کشته شدند. تحقیق نشان داد که شیر فلکه معیوب باعث تراکم زدایی سریع هوای کپسول سالیوت شده و کیهان نوردان درونش را خفه کرده است. برخلاف فضانوردان آپولو این خدمه لباسهای مخصوص فشار هوا نپوشیده بودند، در این صورت ممکن بود زنده بمانند.سالیوت ۱ به هنگام بازگشت به جو زمین بر فراز اقیانوس آرام سوخت.
▪ اقامت کیهان نوردان:
بی سرنشین ایستگاه به مجرد پرتاب قطعاتش را یکی پس از دیگری از دست داد و ۲ ماه بعد که به جو زمین بازگشت سوخت.
اقامت کیهان نوردان:یکبار به مدت ۱۴ روزآمریکا مشکوک بودکه سالیوت ۳ ماموریتی نظامی دارد و تدابیر شدید امنیتی پرتاب این ایستگاه این ظن را تقویت می نمود. گزارشهای بعدی نشان داد که ۲خدمه آن، پاول پایوویچ و یوری آریتوخین احتمالا ۲ هفته اقامت خود در مدار را به نقشه برداری دقیق از تاسیسات نظامی آمریکا سپری کرده اند، هر چند که جزئیات این گزارشها نادرست است. سالیوت ۳، هفت ماه بعد از پرتاب در جو زمین سوخت.

منبع : سایت مفاهیم