شنبه, ۸ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 27 April, 2024
مجله ویستا
ورنی بافی
ورنی نیمی است فرش نما كه بدون نقشه و به شكل ذهنی توسط زنان و دختران عشایر مناطق ؛ ارسباران، مغان ؛ در استان آذربایجان شرقی تولید میگردد. مواد اولیه ای كه جهت تولید ورنی بكار گرفته میشود عبارتست از پود كه از پشم و تارو پود نازك كه غالبا از نخ پنبه یی تهیه میشود.
در گذشته با توجه به نوع معیشت عشایر مستقر در دشت مغان، گرما دوز و ارسباران پس از چیدن پشم از دامهای موجود منطقه در فصول مناسب، آنها را با دوك های نخ ریسی سنتی ریسیده و پس از آن شستشو می دادند و سپس با روشی بسیار ابتدایی با رنگهای شیمیایی پست در خود منطقه رنگرزی می نمودند.
عموما این شكل رنگرزی، از جنبه كیفی بزرگترین لطمه را به بازار و بازاریابی این كالای هنری سنتی وارد میكرد، لیكن از سال ۱۳۶۱ سازمان صنایع دستی ایران در قالب طرحهای عمرانی آذربایجان شرقی اقدام به تهیه و توزیع مواد اولیه مرغوب نموده و تحولی در ارتقاء كیفی تولید ورنی بین عشایر منطقه بوجود آورده است.
تولید ورنی عموما در نقاط قشلاقی انجام می پذیرد و نقوشی كه بر روی این گلیم فرش نما نقش می بندد نشانگر محیط زیست و انعكاس آن در اذهان زنان و دختران عشا یر است و نمودار ذهن توانا واستعدادهای با لقوه فكری آنان میباشد. بیشتر نقوش از اشكال حیوانات و وحوش منطقه تا ثیر پذیرفته و نقش عمده حیوانات عبارتست از : گوزن , آهو , گرگ , سگ گله , بوقلمون , مرغ و خروس , گریه , مار, عقاب , گوسفند , ببر , شتر , شیر , روباه , شغال , طاووس , پرندگان محلی و .....
عمل تولید صرفا خانگی بوده و ابزار آن از قبیل دار, دفتین, ... تماما در محل تهیه می شود و غالبا در همان اطاقی كه خانوار عشایری سكونت دارد تولید صورت می پذیرد .
ساعات كار توسط زنان و دختران بهیچ عنوان تابع شرایط و نظم و ترتیب خاصی نیست, زیرا تنها در زمانهای فراغت از امور جاری خانه و مشغله های دیگر تولید انجام میگیرد.
براساس برسی های انجام شده تولید ورنی ظرف یكصدسال اخیردر دشت مغان مرسوم گردیده است بروایت افراد مطلع , محل اصلی تولید منطقه قره باغ آذربایجان شوروی بوده كه براثر روابط و علقه های فرهنگی عشیره یی و ترددهایی كه درد و كناره رودخانه ارس انجام پذیرفته بتدریج تولیدورنی ابتدا در منطقه ارسباران وسپس در بین ایلات و عشایر دشت مغان رایج گردیده است.
در حال حاضر تولیدورنی در سطح جهانی منحصر به ایران بوده و در ایران هم فقط در مناطق فوق الذكر وجود دارد. ویژگی تولید, عمل اقتباس یا مشابه سازی نظیر بسیاری از زیراندازهای دیگر از قبیل قالی و گلیم و... را در سایر نقاط ایران و جهان دشوار و حتی غیر ممكن می سازد.
ورنی های تولیدی آذربایجان معمولا در زمینه رنگهای لاكی, سرمه ای, كرم, سفید, پیازی و آبی روشن با نقش حیوانات در وسط و حاشیه یی حداكثر به عرض بیست سانت در طرفین تولید می گردد. اندازه رایج ورنی های تولیدی به شرح زیر است:
▪ ورنی قالی با ابعاد ۲۰۰*۳۰۰ سانتیمتر
▪ ورنی كناره بزرگ با ابعاد ۱۵۰*۳۲۰ سانتیمتر
▪ ورنی كناره با ابعاد۱۲۵*۳۲۰ سانتیمتر
▪ ورنی زرع ونیم (جفت) با ابعاد۱۱۵*۱۶۰ سانتیمتر
▪ ورنی قالیچه با ابعاد۱۲۰*۲۵۰ سانتیمتر
▪ ورنی پشتی با ابعاد۷۰*۱۰۰ سانتیمتر
▪ ۶۰*۹۰ سانتیمتر
در گذشته با توجه به نوع معیشت عشایر مستقر در دشت مغان، گرما دوز و ارسباران پس از چیدن پشم از دامهای موجود منطقه در فصول مناسب، آنها را با دوك های نخ ریسی سنتی ریسیده و پس از آن شستشو می دادند و سپس با روشی بسیار ابتدایی با رنگهای شیمیایی پست در خود منطقه رنگرزی می نمودند.
عموما این شكل رنگرزی، از جنبه كیفی بزرگترین لطمه را به بازار و بازاریابی این كالای هنری سنتی وارد میكرد، لیكن از سال ۱۳۶۱ سازمان صنایع دستی ایران در قالب طرحهای عمرانی آذربایجان شرقی اقدام به تهیه و توزیع مواد اولیه مرغوب نموده و تحولی در ارتقاء كیفی تولید ورنی بین عشایر منطقه بوجود آورده است.
تولید ورنی عموما در نقاط قشلاقی انجام می پذیرد و نقوشی كه بر روی این گلیم فرش نما نقش می بندد نشانگر محیط زیست و انعكاس آن در اذهان زنان و دختران عشا یر است و نمودار ذهن توانا واستعدادهای با لقوه فكری آنان میباشد. بیشتر نقوش از اشكال حیوانات و وحوش منطقه تا ثیر پذیرفته و نقش عمده حیوانات عبارتست از : گوزن , آهو , گرگ , سگ گله , بوقلمون , مرغ و خروس , گریه , مار, عقاب , گوسفند , ببر , شتر , شیر , روباه , شغال , طاووس , پرندگان محلی و .....
عمل تولید صرفا خانگی بوده و ابزار آن از قبیل دار, دفتین, ... تماما در محل تهیه می شود و غالبا در همان اطاقی كه خانوار عشایری سكونت دارد تولید صورت می پذیرد .
ساعات كار توسط زنان و دختران بهیچ عنوان تابع شرایط و نظم و ترتیب خاصی نیست, زیرا تنها در زمانهای فراغت از امور جاری خانه و مشغله های دیگر تولید انجام میگیرد.
براساس برسی های انجام شده تولید ورنی ظرف یكصدسال اخیردر دشت مغان مرسوم گردیده است بروایت افراد مطلع , محل اصلی تولید منطقه قره باغ آذربایجان شوروی بوده كه براثر روابط و علقه های فرهنگی عشیره یی و ترددهایی كه درد و كناره رودخانه ارس انجام پذیرفته بتدریج تولیدورنی ابتدا در منطقه ارسباران وسپس در بین ایلات و عشایر دشت مغان رایج گردیده است.
در حال حاضر تولیدورنی در سطح جهانی منحصر به ایران بوده و در ایران هم فقط در مناطق فوق الذكر وجود دارد. ویژگی تولید, عمل اقتباس یا مشابه سازی نظیر بسیاری از زیراندازهای دیگر از قبیل قالی و گلیم و... را در سایر نقاط ایران و جهان دشوار و حتی غیر ممكن می سازد.
ورنی های تولیدی آذربایجان معمولا در زمینه رنگهای لاكی, سرمه ای, كرم, سفید, پیازی و آبی روشن با نقش حیوانات در وسط و حاشیه یی حداكثر به عرض بیست سانت در طرفین تولید می گردد. اندازه رایج ورنی های تولیدی به شرح زیر است:
▪ ورنی قالی با ابعاد ۲۰۰*۳۰۰ سانتیمتر
▪ ورنی كناره بزرگ با ابعاد ۱۵۰*۳۲۰ سانتیمتر
▪ ورنی كناره با ابعاد۱۲۵*۳۲۰ سانتیمتر
▪ ورنی زرع ونیم (جفت) با ابعاد۱۱۵*۱۶۰ سانتیمتر
▪ ورنی قالیچه با ابعاد۱۲۰*۲۵۰ سانتیمتر
▪ ورنی پشتی با ابعاد۷۰*۱۰۰ سانتیمتر
▪ ۶۰*۹۰ سانتیمتر
منبع : خانه اقوام ایرانی
همچنین مشاهده کنید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید میز و صندلی اداری
خرید بلیط هواپیما
گیت کنترل تردد
حجاب دولت چین ایران رئیس جمهور پاکستان رئیسی گشت ارشاد دولت سیزدهم کارگران رهبر انقلاب سریلانکا
کنکور سیل سردار رادان تهران قم سازمان سنجش فضای مجازی اصفهان سلامت شهرداری تهران پلیس زنان
خودرو دلار واردات خودرو قیمت خودرو آفریقا تورم قیمت دلار قیمت طلا بازار خودرو سایپا ایران خودرو ارز
پایتخت سریال پایتخت خانواده تلویزیون موسیقی ترانه علیدوستی فیلم سریال سینمای ایران مهران مدیری کتاب
کنکور ۱۴۰۳ عبدالرسول پورعباس
فلسطین غزه اسرائیل رژیم صهیونیستی آمریکا جنگ غزه روسیه حماس طالبان اوکراین ایالات متحده آمریکا ترکیه
پرسپولیس فوتبال آلومینیوم اراک جام حذفی استقلال فوتسال بازی بارسلونا تراکتور باشگاه پرسپولیس باشگاه استقلال لیگ برتر انگلیس
همراه اول ناسا الماس تسلا فیلترینگ سامسونگ
دندانپزشکی مالاریا آلزایمر پیری کاهش وزن سلامت روان زوال عقل