قصر ابونصر (تخت ابونصر) ، شیراز

در شش كیلومتری شرق شیراز، بر بالای یك تپه بقایای بناها و یك حصار سنگی، دیوارهای آجری، ساختمان‌های خشتی و آستانه‌های سنگی فرو افتاده دیده می‌شوند. در آن جا تعدادی نقش برجسته از نوع نقوش تخت جمشید نیز وجود دارند. از نقش برجسته‌ها و آستانه‌های سنگی عهد هخامنشی فقط یك آستانه بر پا مانده و نقش خدمتگزاری كه ظرفی در دست دارد بر دیواره‌های آن حجاری شده است. به عقیده‌ برخی دانشمندان، قطعات مزبور را از تخت‌ جمشید به این محل آورده و مورد استفاده مجدد قرار داده‌اند. در سال‌های 13-1311 شمسی هیأت علمی موزه «متروپولیتن» نیویورك كاوش‌های علمی در آنجا انجام داد و نمونه‌های سفال و قطعات ظروف سنگی عهد هخامنشی را با سكه‌ها و آثاری دیگر از عهد سلوكی، اشكانی و ساسانی كشف كرد. معلوم شد كه در عهد اشكانیان بنایی محكم و محصور در آنجا احداث شده و در زمان ساسانیان هم مورد استفاده‌ كامل بوده است. احتمالاً پیش از دوران اسلام چندین قلعه در حول و حوش محل كنونی شهر شیراز فعلی وجود داشته و قصر ابونصر یكی از این قلعه‌ها بوده است. نام قدیم قصر ابونصر، تخت سلیمان است و زیر همین نام، در تاریخ 24 شهریور 1310 به شماره 13 در فهرست آثار تاریخی ایران به ثبت رسیده است. محوطه پایین و مجاور قصر ابونصر را به نام «دشت خضر» می‌‌خوانند و بقاعی هم در آنجا وجود دارند.