جغرافیای طبیعی و اقلیم استان ، استان خوزستان

شمال و شرق خوزستان را سلسله جبال زاگرس فرا گرفته است كه ارتفاعات آن در جهت جنوب غربی كاهش می‌یابد، به طوری كه در نواحی جنوبی‌تر به صورت تپه ماهورهائی نمایان می‌شود.
استان خوزستان را از نظر پستی و بلندی می‌توان به دو منطقه كوهستانی و جلگه‌ای تقسیم كرد. منطقه كوهستانی در شمال و شرق استان قرار گرفته و منطقه جلگه‌ای آن از جنوب دزفول، مسجد سلیمان، رامهرمز و بهبهان آغاز شده و تا كرانه‌های خلیج‌فارس و اروند رود ادامه می‌یابد. استان خوزستان دارای آب و هوای مختلف است:
آب و هوایی نیمه‌بیابانی كه شهرهای آبادان، خرمشهر، ماهشهر، هندیجان، دشت آزادگان و نواحی دزفول، بهبهان، رامهرمز، شوشتر و نواحی شمال اهواز را در بر می‌‌گیرد. آب و هوای استپ گرم كه نواحی شمال دزفول، بهبهان، رامهرمز، شوشتر و شمال اهواز را در بر می‌گیرد.
استان خوزستان تحت تأثیر سه نوع باد قرار دارد: اولین باد، جریان سرد نواحی كوهستانی و دومین باد (شرجی)، جریان گرم و رطوبی از خلیج‌فارس است كه به سوی جلگه می‌وزد. سومین باد یا باد سموم از عربستان می‌وزد و همیشه مقداری شن و خاك و رطوبت همراه دارد. براساس داده‌های ایستگاه‌های سینوپتیك استان خوزستان در سال 1375، حداقل مطلق درجه حرارت 0/2- درجه سانتی‌گراد و حداكثر مطلق درجه حرارت با 50/40 درجه سانتی‌‌گراد در اهواز گزارش شده است.