پیشینه تاریخی

در استان گیلان و به طور مشخص در دو شهرستان تالش و رودبار طوایف مختلفی زندگی می‌كنند كه از نظر نحوه و زمان استقرار تفاوت دارند. در زیر به تاریخچه مهمترین طوایف منطقه اشاره می‌شود :
ایلات تالش : مهم‌ترین ایلات شهرستان تالش عبارتند از : ایل خاشا‌بری (خاشه‌بری)، ایل ملالی، ایل شاندرمن، ایلات ماسوله. در زمان حكومت صفویان، مردم و ایل‌های تالش در محل كنونی خویش ساكن و مورد توجه ویژه سلاطین این سلسله بوده‌اند. عشایر تالش سرباز كافی در اختیار دولت صفوی قرار می‌دادند و از سرزمین‌های پربركت و ثروتمند اركوان، اوجارود، اولوب، لنكران، دریك، زاوند، آستارا، گرگانرود و غیره در اختیار آنان قرار می‌‌گرفت.
در طول شش قرن تالش‌ها به تدریج سلطه نظامی خود را بر خطه شیروان و گیلان اعمال می‌كردند و از نظر سیاسی نیز قدرت مسلط منطقه به شمار می‌رفتند. ولی به موجب عهدنامه تركمان چای دولت ایران بیشتر اراضی آنان را تا ساحل چپ آستارا برای همیشه به روسیه واگذار كرد. در نتیجه، از این قلمرو محدوده‌ای بین رودخانه‌های آستارا و اسالم برای ایران باقی ماند. بدیهی است قرارداد مزبور در زندگی اجتماعی و اقتصادی مردم این ناحیه اثر نامطلوبی به جا گذاشت. هر ایل مجموعه‌ای از طایفه‌های كوچك و بزرگ است كه در حوزه جغرافیایی مشخصی پراكنده‌اند. زندگی آنان بیشتر بر مبنای نیمه شبانی استوار است و بین ارتفاعات و دره‌ها، متناسب با وضعیت اقلیمی فصل حركت می‌كنند و مراتع ییلاقی آنان اشتراكی است.
ایلات رودبار : مهم‌ترین ایل منطقه رودبار را عمارلو (ریشوند = رشوند) تشكیل می‌دهد. كوچ‌نشینان عمارلو در بیش از پنجاه روستای دهستان عمارلو و در دو طرف شاهرود و سمت راست سفید رود (از پل منجیل تا دیلمان) زندگی می‌‌كنند. این كوچ‌نشینان در قرن شانزدهم میلادی به این حدود كوچانده شده‌اند و از ایلات كرد می‌باشند. كردان عمارلو یا ریشوند تیره‌ای از ایل بزرگ «ببه» هستند كه به فرمان شاه‌عباس اول هشتصد خانوار از آنان از ارزروم تركیه به این محل كوچ داده شده‌اند. برخی نیز معتقدند كه نادرشاه ایل عمارلو كه از جمله ایلات كرد شمال خراسان بود به ناحیه‌ای در ارتفاعات جنوب میدان كه در قسمت غربی كوهستان الموت واقع شده كوچانیده است.