سفره ملل

شاید شما هم وقتی برای اولین بار یک غذای هندی را چشیده‌اید، از تندی زیاد آن تعجب کرده‌ یا شاید به انواع مختلف ادویه‌های تند و تیزی که در آن استفاده شده است، حساسیت پیدا کرده‌اید. مردم هند، عاشق ادویه هستند و آن را به بیشتر غذاهای خود اضافه می‌کنند. فلفل، خردل سیاه، زیره سبز، زردچوبه، شنبلیک، زنجبیل، گشنیز، نعناع، هل، دارچین، جوز هندی، زعفران و جوهر گلبرگ گل رز از ادویه‌های معروف هند هستند.
▪ خردل سیاه، شیره معده را افزایش می‌دهد و اشتها را تحریک می‌کند. یکی از خواص معجزه‌آسای خردل، بهبود سرماخوردگی است.
▪ زعفران، به هضم مواد غذایی کمک زیادی می‌کند و مسکن تقویت معده است. زنجبیل، گیاهی مقوی، اشتهاآور و ضد باکتری است. به علاوه خاصیت ضد عفونی‌کنندگی نیز دارد و به رفع نفخ و حالت تهوع نیز کمک شایانی می‌کند. زنجبیل، زردچوبه، گشنیز و زیره سبز باعث التیام درد معده می‌شود. دردهای مفاصل را با دارچین، میخک، زنجبیل و هل می‌توان آرام کرد. برای پایین آوردن قند خون هم ادویه‌هایی مانند دارچین، میخک و هل بسیار کارسازند.
زردچوبه را در پیشگیری از آلزایمر مفید می‌دانند. گرچه بسیاری از این خواص در تحقیقات علمی اثبات نشده است، ولی در طب قدیم و طب گیاهی، خاصیت‌های دارویی این ادویه‌ها انکارناپذیر است و طرفداران گیاه‌درمانی و داروهای گیاهی، خواص زیادی برای این ادویه قایل هستند.
▪ فلفل دلمه‌ای قرمز که طعم بسیاری از غذاهای هندی را تند و تیز می‌کند، سرشار از ویتامین A و C است. رنگدانه قرمز کاروتنویید که به عنوان آنتی‌اکسیدان عمل می‌کند، با خنثی کردن رادیکال‌های آزاد مانع از اثر مخرب آن‌ها بر سلول‌های بدن می‌شود. رادیکال‌های آزاد ترکیباتی هستند که بر اثر واکنش‌های شیمیایی در بدن تولید می‌شوند. فلفل قرمز با داشتن ویتامین A، از بسیاری از بیماری‌های چشمی شامل «کاتاراکت» و «دژنراسیون ماکولا» پیشگیری می‌کند و از شب‌کوری جلوگیری به عمل می‌آورد. ویتامین C فلفل قرمز، با کاهش فشار چشم مانع «گلوکوم» می‌شود و بیماری را در مبتلایان تسکین می‌دهد.

منبع : روزنامه تهران امروز