مینیاتور ، هنری سنتی

● واژه (مینیاتور) یعنی چه ؟
مینیاتور در قرون وسطی بوجود آمده است
● آیا سرزمین چین ، زادگاه مینیاتور است ؟
كلمه مینیاتور اصلاً یك واژه فرانسه است و از ریشه (مینیوم) به معنی سرب سرخ است . پاره ای از پژوهشگران هنرهای تجسمی این كلمه را از كلمه مینی موم یعنی كوچك و ظریف می دانند و معتقدند كلمه مینیاتور در مجموع از دو كلمه مینی موم ناتورال یعنی طبیعت در نهایت كوچكی و ظرافت تشكیل شده است .
در دائره المعارف امریكانا ریشه این لغت را (مینیوم) به معنی سرب سرخ دانسته و به معنای ریز و كوچك نیز است . در زبان اولیه لاتین فعل مینیاتور به معنی رنگ كردن با سرب سرخ است و آنهایی كه به این هنر مشغولند مینیاتوری نامیده می شوند .
مردم مینیاتور را نوعی نقاشی می دانند و به واسطه شهرت این هنر معروف در ایران ، مردم در رویاروئی با نگاره هائی به سبك مینیاتور بلافاصله همان كلمه مینیاتور را بدون هیچ گونه موشكافی در اصالت هنر به خاطر می آورند .
در لاروس آمده كه مینیاتور اسم مؤنث است و در ایتالیا مینیاتور خوانده می شود و در اصل حروف قرمز رنگی است كه با سرب بر روی كتاب خطی نقش دار و خطی دستی نوشته شود .
هنر نقاشی و رنگ ، ریز و كوچك با رنگهای ظریف خیس شده با آب چسب دار كه روی عاج و پوست به وجود می آید … در فرهنگ بریتانیكا علاوه بر شرح كوتاهی دربارهٔ معنی مینیاتور ، این هنر به قرون وسطی نسبت داده شده و در آن قرون از طرف زینت دهندگان كتب خطی به كار می رفت . در قرون وسطی مینیاتور در كتب خطی به كار گرفته می شد و هر كتاب خطی مینیاتوری قدیمی را در بر داشت .
باید دانست با وجود اینكه در ایران مینیاتور وجود داشت ولی مینیاتور خوانده نمی شد و به آن فقط نقاشی می گفتند تا این كه در اوائل قرن ۱۸ میلادی این لغت از طریق زبان فرانسه به ایران آمد .

منبع : پایگاه تجاری و اطلاع‌رسانی صنایع دستی