ولایت در عرفان

عرفان عهده‌دار جامع‌ترین انسان‌شناسی است و نقش بارزی در نیل انسان به سعادت حقیقی و همه‌جانبه دارد.در میان مسائل عرفانی، مساله ولایت عرفانی. اهمیت والایی دارد. در اهمیت ویژه آن همین بس كه بیت‌الغزل و شاه‌بیت عرفان، یعنی معرفت خدا در گرو شناخت انسان و مراتب و منازل و لطایف و مقامات اوست كه مهم‌ترین آنها در مرتبه ولایت و فنای در حق است. از سوی دیگر كثرت واژه «ولی» در قرآن كریم نمایانگر اهمیت این بحث در جهان‌بینی اسلامی است. به گونه‌ای كه برخی از اهل معرفت جوهر اول را روح پیامبر (ص) دانسته‌اند كه دارای دو سوی «نبوت» و «ولایت» است.از این رو پس از توحید صمدی حضرت حق، مهم‌ترین مساله عرفان اسلامی، ولایت است. ولایت باطن نبوت و تحلیل و تفسیر عرفانی آن یك ضرورت است. كتاب «ولایت در عرفان» به هدف بسط این معنا در زمینه ماثورات و سنت دینی، عرفانی در ۵ فصل به شرح آن می‌پردازد.
نگارنده در فصل نخست، ذیل عنوان «چیستی ولایت»، پس از شرح مفاهیم نبوت، ولایت و خلافت، ولایت را از دیدگاه اكابر عرفان بررسی می‌كند. سپس در فصل دوم به گستره، طبقه‌بندی و مراتب آن می‌پردازد. در فصل سوم به منظور تفسیر مبانی ولایت با مهم‌ترین مفاهیم عرفانی چون «تجلی»، «اسما و صفات حق تعالی» و كشف و شهود آشنا می‌شویم. فصل چهارم زمینه‌ها و عوامل تحقق عدالت را از دیدگاه بزرگانی چون عبدالرزاق كاشانی، سید حیدر آملی، ملاصدرا و امام خمینی (ره) بیان می‌كند و در فصل پایانی پس از تشریح ختم ولایت از دیدگاه عرفا به نظریه مختار نگارنده می‌پردازد.«ولایت در عرفان» نوشته حسین روحانی‌نژاد، از سوی انتشارات پژوهشگاه، فرهنگ و اندیشه اسلامی در ۴۲۰ صفحه و تعداد ۱۲۰۰ نسخه در سال ۱۳۸۵ منتشر شده است.

منبع : روزنامه تهران امروز