کاهو

كاهو یكی از قدیمی‌ترین سبزیجات دنیا است؛ گیاهی یك‌ساله، دارای برگ‌های پهن و دراز و سبز روشن و با طعم كمی شیرین.
▪ در دنیا دو دسته كاهو وجود دارد:
كاهوی پرورشی و اهلی كه در سالاد استفاده می‌شود كه كاهوی گرد و كاهوی ایرانی از انواع مهم آن است و كاهوی وحشی یا كاهوی خودرو.
كاهوی ایرانی از نظر مواد غذایی از كاهوی گرد بهتر است. كاهوی گرد ارزش غذایی چندانی ندارد، زیرا دارای مقدار زیادی الیاف است كه تولید گاز و نفخ در معده می‌كند.
كاهــو ضمناً دارای مـــواد معدنی مانند نیكل،‌كبالـــت، سولفور و مــس هم هست. یكی از مواد شیمیایی جالب كاهـــو لاكتوم‌كاروم (نوعی ماده مخدر) اســـت كــه خاصـــیت خواب‌آور و مسكن دارد. از لاكتوم‌كاروم به عنوان داروی خواب‌آور و مسكن و نیز در چشم‌پزشكی برای گشاد كردن مردمك چشم استفاده می‌شود.
از كاهو همچنین ماده‌ای به‌نام تریداس هم گرفته می‌شود كه مسكن و ضد درد است. این ماده غذایی به‌ویژه حاوی ویتامین C است كه ضد اسكوروی است. كاهو از لحاظ درمانی فوق‌العاده است و مملو از نمك‌های معدنی است كه خاصیت قلیایی دارند. بنابراین، سبب تصفیه خون می‌شود به حفظ هوشیاری مغز و سلامت بدن كمك می‌كند. برگ‌های بیرونی كاهو ارزش خوراكی بسیار دارند. این برگ‌ها بیشتر در معرض نور آفتاب قرار می‌گیرند و نسبت به برگ‌های داخلی كه فشرده‌ترند ویتامین بیشتری دارند. هرچه كاهو سبزتر باشد، ویتامین بیشتری دارد.
▪ خواص دارویی کاهو
- از نظر طب قدیم ایران سرد و مرطوب است.
- تمیزكننده خون است.
- به علت داشتن آهن خون‌ساز است.
- ضدتورم است.
- خواب‌آور و آرام‌بخش است.
- برای ضعف اعصاب مفید است.
- ملین و ادرارآور است.
- زخم‌های مجاری ادرار و مثانه را درمان می‌كند.
-کاهو با سكنجبین و یا سركه اشتها‌آور است.
- درد معده را تسكین می‌دهد.
- پخته، شیر زنان شیرده را زیاد می‌کند.

منبع : روزنامه تهران امروز