حامد بهداد

● عشق و جنون
حامد بهداد از معدود بازیگران جوان سینماست كه با بازی در نقش‌های مختلف و متنوع، قابلیت‌های بالایش را به اثبات رسانده است.
بهداد همان‌قدر كه در اجرای نقش‌های بیرونی موفق است، توانایی بازی در نقش‌های درونی را هم دارد. او علاقه‌مند بازی در نقش جوان‌های عاصی است. (بوتیك، سایه آفتاب) و البته به همان اندازه در نقش‌های آرام و درونی (آدم، آخر بازی) شیرین و دوست‌داشتنی است. حامد بهداد در «روز سوم» مسیر رو به رشدی را كه تا امروز طی كرده، به پختگی خاصی می‌رساند. نقش جذابی كه او انتخاب كرده، ویژگی‌های بارزی برای تبدیل‌شدن به یك كاراكتر محبوب را در فیلم داشته. فواد، معلمی عراقی است كه عاشق دختری ایرانی می‌شود و در جریان جنگ می‌كوشد دختر را نجات بدهد. در بازی بهداد، تركیبی از عشق و خشم دیده می‌شود. فواد با شروع جنگ در كسوت یك نظامی، اهداف رژیم بعث را در خرمشهر دنبال می‌كند اما علاقه او به سمیره (باران كوثری) همچنان پابرجاست.
او همه را به چشم دشمن می‌بیند اما برای نجات سمیره تا پای جان می‌ایستد. تناقضی كه در این كاراكتر وجود دارد، به آن پیچیدگی و جذابیت داده و این ویژگی در بازی درخشان حامد بهداد بیشتر متجلی شده است. بهداد با بازی در این نقش ثابت می‌كند قابلیت این را دارد كه در قالب یك نقش دشوار و منفی به محبوبیت برسد و تماشاگر را با خود همراه كند. این اتفاقی است كه درباره همه بازیگران نمی‌افتد و بازی در نقش‌های منفی و پیچیده محبوبیت‌شان را خدشه‌دار می‌كند.
«روز سوم» روایتی عاشقانه است كه در بستر جنگ مفهوم پیدا می‌كند. موضوع جذاب عشق بین عراقی و ایرانی در این فیلم برای اولین بار مطرح می‌شود و فیلم هم به‌خوبی از این موضوع جذاب بهره می‌گیرد اما نمی‌توان از اهمیت كاراكتر فواد در این درام عاشقانه به‌راحتی چشم‌پوشی كرد. فواد با وجود منفی‌بودن به یمن بازی متفاوت و عمیق حامد بهداد، یك بدمن خبیث و كلیشه‌ای نیست، گویا او هم قربانی جنگ است.

منبع : روزنامه تهران امروز