نمایش «زخم کهنه قبیله من»

«زخم كهنه قبیله من»، داستان مبارزه یك گروه تعزیه است كه در مواجهه با یكی از حكام جور حاضر به اجرای نمایش در فضای پیش بینی شده او نمی شوند و گرفتار تهمت می شوند و خودشان مثل شهدای كربلا هر كدام به گونه ای كشته می شوند.
نصرا... قادری در پس لایه های بیرونی این اثر با بهره گیری از عنصر تمثیل قصد دارد رویكردی عمیق و شاعرانه ای را ارایه دهد. او كه از نویسندگان مطرح كشور بخصوص در حوزه آثار مذهبی است، توانسته با ایجاد فضایی كاملاً نمادین مخاطب خاص و عام را جذب كند.
اما كارگردان این اثر كه از هنرمندان خوش ذوق شهرستان تربت حیدریه است، یعنی هادی وكیلی، در بعضی از ابعاد نتوانسته ظرفیتهای متن را به صحنه بكشد. البته بدون تردید تعداد زیاد عوامل بازیگر و بازی ساز نمایشی و بضاعت محدود و شاید كوچكی سالن مجتمع غدیر می تواند تا حدی توجیه گر ضعفهای اثر باشد، اما مواردی مثل ضعف مفرط بعضی از بازیگران از جمله نقش حسین خوان كه زیاد به چشم می آید و رها بودن و معلق بودن شخصیتهایی مثل قاضی كه لزومی به حضورشان نیست و خودشان در دقایقی از بازی صرفاً تماشاگر هستند، از نكاتی است كه به كارگردانی این اثر بر می گردد.
استقبال پرشور علاقه مندان و تمدید دو روزه اجرای نمایش به معنای استقبال مخاطبان مشهدی است. شهروندان ما با حضور پررنگ خود نشان دادند دنبال درك تازه ای از هنر هستند، براستی تا چه حد می توانیم این حس هنرطلبی مخاطبان را ارضا كرده و با ارایه آثاری ماندگار به قهر طولانی تماشاگر و نمایش پایان بدهیم؟
و آیا سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری هم خواهد توانست بخشی از بار این هنر اصیل و مظلوم را به دوش بكشد؟ امیدواریم همراه با حمایت از آثاری این چنینی به كیفیت و جنبه های هنری آثار هم توجه ویژه ای بشود.

منبع : روزنامه قدس