۷ تیر ـ ۲۸ ژوئن ـ امضای قرارداد ورسای و پیش بینی ماکس وبر درباره مردمی که تحقیر شوند

ده دقیقه مانده به ساعت ۴ بعد ازظهر ۲۸ ژوئن سال ۱۹۱۹، نمایندگان آلمان زیر فشار شدید و ترس از خطر اشغال نظامی وطنشان؛ قرارداد «ورسای» را امضا كردند و «ماكس وبر» نخستین اندیشمندی بود كه اعلام كرد: این قرارداد كه باعث تحقیر مردم آلمان می شود، زاینده جنگ دیگری خواهد بود.تاریخ نشان داد كه چنین شد. این تنها پیش بینی درست ماكس وبر جامعه شناس و صاحب فرضیه «رابطه سرمایه داری، دیوانسالاری و دمكراسی» نبود كه در سال ۱۸۶۴ به دنیا آمد و تا ۱۹۲۰ عمر كرد.
« وبر » كه بزرگترین جامعه شناس آلمانی شناخته شده است با این كه بیش از سه سال از عمر نظام بلشویكی روسیه را ندید پیش بینی كرد كه این حكومت سرانجام قربانی بوروكراسی بد خود می شود ؛ زیرا كه بوروكراسی بی قاعده هر روز پیچیده تر و دست و پاگیر مردم، و مانع كارآیی تولیدكنندگان خواهد شد. «وبر» به رهبران هر انقلاب توصیه كرده است كه مراقب بوروكراسی كشور باشند كه اگر از كنترل خارج شود ممكن است به دگرگونی و شكست بیانجامد، زیرا بر عده ناراضیان می افزاید و یأس و نومیدی بزرگترین دشمن یك انقلاب است. به علاوه ، مردم مأیوس نسبت به دمكراسی و مشاركت در آن هم بی اعتنا می شوند و این وضعیت راه را برای روی كار امدن گروهی جاه طلب و آزمند هموار می گرداند. به پیش بینی «وبر» بوروكراسی بد و پیچیده به فساد می گراید و هرچه را كه جامعه از پیشرفت به دست آورد بر باد می دهد و مانند مار بوآ (پی تون) با فشار خود كمر پیشرفت را می شكند.
« وبر » همچنین وعده های دروغ در جریان مبارزات انتخاباتی را كه از آن زمان رواج بیشتر یافته قاتل «دمكراسی اصیل» دانسته است. در این زمینه ، او گفته است :اگر قدرت داشت برای كسانی كه در جریان مبارزات اننخاباتی با دروغها و وعده های ارزان رأی دهندگان را می فریبند و مسیر دموكراسی اصیل را تغییر می دهند كیفرخواست می نوشت و آنها را به دادگاه می فرستاد و نیز توصیه می كرد كه قوانین جامعتری در این زمینه وضع شود و ضمیمه قوانین كیفری گردد. «وبر» راه ترقی یك جامعه را در به كارگیری هرچه بیشتر افراد با تجربه ، دلسوز و وفادار می دانست.
«جان می نارد كینز» اقتصادان انگلیسی كه جلسه كنفرانس ورسای را به حالت اعتراض نسبت به شرایط سختی كه قراربود به آلمان تحمیل شود ترك كرده بود، در این روز در ۱۹۱۹ كتاب « نتایج اقتصادی » را منتشر ساخت كه در آن از مجازات های اقتصادی یك ملت كه دود آن به چشم همه ملل می رود و نتیجه ای جز تولید خشم و نفرت و ایستادگی و جنگ ندارد به انتقاد پرداخت.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز