۲۴ تیر ـ ۱۵ جولای ـ در پی اعلام فضای باز سیاسی: اعتصاب سینماهای تهران و اعلامیه مهم شورای شهرستان تهران درباره مطبوعات

روزهای بیست و چهارم تا بیست و هفتم تیر ماه سال ۱۳۵۷ (اواسط ژوئیه ۱۹۷۸) درجریان اوجگیری انقلاب و صحبت از فضای باز سیاسی، در اعتراض به رفتار دولت ۱۰۸ سینمای تهران دست به اعتصاب زده بودند و درهای خود را بسته بودند و ۳۱۲ سینمای شهرهای دیگر هم اعلام كرده بودند كه به آنها خواهند پیوست. در این میان، مردم و مطبوعات خواهان انحلال حزب دولتی رستاخیز و اعلام آزاد شدن تشكیل و فعالیت احزاب (با هر ایدئولوژی) شده بودند. به همین سبب، محمدحسین موسوی قائم مقام حزب دولتی رستاخیز از این سمت كناره گیری كرد.
همزمان، انجمن شهرستان تهران (بنیادی جدا از شورای شهر) با صدور اعلامیه ای مهم فضای باز سیاسی را تایید كرد و خواستار آزادی مطبوعات شد. انجمن به عنوان یك نهاد رسمی خواستار خروج روزنامه های ایران از انحصار چند فرد، و نیز هرگونه مداخله دولت در امر روزنامه و روزنامه نگاری از جمله اختصاص آگهی های دولتی به روزنامه های كم تیراژ شد (كه نوعی كمك مالی دولت تلقی می شد). این انجمن در قطعنامه خود تاكید كرده بود كه امور مطبوعات باید در دست صنف مربوط قرار گیردتا مطالب آنها مورد اطمینان و قبول مردم باشد.
این انجمن تبعیض در دادن مجوز نشریه را نقض اصل آزادی بیان دانسته بود كه باید جرم شناخته شود و گفته بود که صدور پروانه روزنامه عمومی، شرطی جز هدف حرفه ای داشتن و تایید روزنامه نگار بودن متقاضی و یا مدیر و سردبیر آن نباید داشته باشد و منظور قانونگذار از «شرط علمی و داشتن حداقل مدرک لیسانس از دانشگاه» همین موضوع بوده یعنی علم روزنامه نگاری و داشتن تجربه در آن، و واضح است كه هدف، فرضا داشتن لیسانس داروسازی نبوده است. انجمن شهرستان تهران همچنین خواستار انتشار روزنامه هایی شد كه پروانه آنها به دلایل مختلف از جمله «عدم انتشار در مدت معین» لغو شده بود و استدلال كرد كه امتیاز روزنامه كه به یك فرد داده می شود، قابل لغو شدن نیست، مگر به حكم دادگاه، نه تصمیم توسط قوه مجریه.
وزیر مربوط در كابینه، همان هفته با توجه به قطعنامه انجمن شهرستان تهران و در برابر فشار مردم و روزنامه نگاران قول داد كه با اصلاح قانون مطبوعات این مساله حل خواهد شد، ولی معترضان از جمله سران سندیكای نویسندگان رسانه ها ضمن رد قول وزیر گفتند كه صدور پروانه نشریه كاری است صنفی و به صنف مربوط است نه دولت و قانون مطبوعات تنها باید تخلفات و جرائم روزنامه نگاری را تعریف و تعیین؛ و نحوه دادرسی و میزان جریمه و مجازات را روشن كند.
در این میان شورای شهر تهران معروف به انجمن شهر اعلام كرد كه پس از پایان هر جلسه هفتگی شورا، «شهردار» دیگر گوشش بدهكار به شورا نیست و تهدید كرد كه اگر كار بر همین منوال ادامه یابد، در جلسات بعدی به او رای عدم اعتماد خواهد داد و فرد دیگری را به سمت شهردار برخواهد گزید!.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز