۳۰ تیر ـ ۲۱ جولای ـ ... و به این سان جنگ داخلی مرگبار و ویرانگر آمریکا آغاز شد

بیستم ژوئیه سال ۱۸۶۱ كنگره كنفدراسیون آمریكا نخستین جلسه خود را در شهر ریچموند با شركت نمایندگان شش ایالت جدایی طلب (كارولینای جنوبی، میسی سی پی، فلوریدا، آلباما، جورجیا و لوئیزیانا) تشكیل داد. این كنفدراسیون برپایه تفسیر قانون اساسی آمریكا توسط ایالتهای برده دار، در پنجم فوریه (پنج ماه پیش از آن) آن سال ایجاد شده بود، جفرسون دیویس را برای مدت شش به ریاست جمهوری انتخاب كرده بود و پایتخت موقت آن شهر بیرمنگام ایالت آلاباما بود.
این ایالات، اختیارات حكومتی را حق خود می دانستند و معتقد به وجود یك دولت مركزی كوچك با اختیارات محدود كه كار آن تنها حفظ وحدت كشور، هماهنگی ایالتها، برقراری و حفظ مناسبات دیپلماتیك با خارج و بسیج نیرو برای جلوگیری از تعرض خارجی بودند. این كنفدراسیون پس از قطعی شدن انتخاب آبراهام لینكلن تشكیل شده بود زیرا كه وی ضمن نطق های انتخاباتی اش وعده داده بود كه بردگی را در آمریكا لغو و به سیاهپوستان آزادی و تابعیت آمریكایی بدهد و ایالات برده دار، این كار را یك مداخله دولت مركزی در امور خود و مغایر قانون اساسی می دانستند.
پس از ایجاد كنفدراسیون، لینكلن در چهارم مارس ۱۸۶۱ عمل شش ایالت را غیر قانونی خواند كه باعث خشم ایالت تكزاش شد و بی درنگ به كنفدراسیون پیوست.
لینكلن در یك اعلامیه دیگر، ایالات هفتگانه (شش ایالت قبلی به اضافه تكزاس) را از مداخله در امور گمركات، ادارات فدرال و ساختمان های متعلق به دولت مركزی واقع در ایالات ممنوع كرد كه ایالت كارولینای جنوبی دست به لجبازی زد و با یك دهن كجی نسبت به لینكلن، به میلیشیای ایالت دستور حمله به پادگان نیروهای دولت مركزی (فدرال) در شهر چارلستون به نام پادگان «سامترSumter» را صادر كرد و این پادگان پس از مختصر مقاومت تسلیم شد.
لینكلن از این عمل برآشفته شد و از ایالتهای وفادار به دولت مركزی (فدراسیون) و عمدتا شمالی ها خواست كه دست به بسیج نیرو بزنند تا پادگان سامتر پس گرفته شود. این اقدام لینكلن، ایالت ویرجینیا كه ضلع جنوبی و غربی شهر واشنگتن را تشكیل می دهد، و ایالتهای آركانزا، كارولینای شمالی و تنسی را به خشم آورد و به كنفدراسیون پیوستند و پایتخت كنفدراسیون به شهر ریچموند ویرجینیا منتقل و رابرت لی، ژنرال ویرجینیایی فرماندهی نیروهای نظامی كنفدراسیون را برعهده گرفت. ایالتهای میسوری و كنتوكی هم وعده كمك به كنفدراسیون دادند و اكثریت مردم آریزونا، و نیومكزیكو كه هنوز ایالت كامل نشده بودند اعلام پشتیبانی كردند و پنج طایفه سرخپوست ساكن در اوكلاهما هم به كنفدراسیون پیوستند و از ۲۱ ژوئیه ۱۸۶۱ (یك روز پس از تشكیل كنگره كنفدراسیون در ریچموند) جنگ كنفدراسیون با فدراسیون آمریكا شروع شد.
نخستین نبرد در مناساس ( واقع در جنوب شهر واشنگتن) روی داد زیرا كه دولت مركزی در ایالت مریلند حكومت نظامی برقرار كرده بود تا این ایالت به كنفدراسیون نپیوندد. در نخستین نبرد، نیروهای كنفدراسیون پیروز شدند. جنگ داخلی ویرانگر آمریكا كه در آن حدود نیم میلیون نظامی كشته شدند چهار سال طول كشید و دولتهای اروپایی كوشیدند كه در آن مداخله نكنند و طولانی شدن جنگ به همین جهت بود كه هیچ دولت خارجی حاضر به میانجی گری میان طرفین متخاصم آن نبود.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز