هاراگوچی HARAGUCHI

نویوکی هاراگوچی (هنرمند ژاپنی، ۱۹۴۶). گرچه هنر هارگوچی به مینی‌مالیسم محدود نمی‌شود، اما نقطهٔ آغاز کار او بر ساختارهای اولیه و بنیادی استوار است. او از ۱۹۷۲ به بعد، مجسمه‌ها و چیدمان‌های بسیار بزرگ و محکم فلزی، با استفاده از مصالح صنعتی مانند بتون، فولاد، مس و آلومینیوم، به‌ویژه لوله، شاه‌تیر و ورق، و احجام بزرگ پر از روغن سوخته، پدید آورده است؛ مصالحی که هنرمند آن‌ها را از نواحی صنعتی اطراف زادگاهش، یوکوساکا، برمی‌گزید. هدف هاراگوچی ارائه تمامیت ادراک در یک فضا و مکان معین، با استفاده از اشکال ساده و برهم کنش آن‌هاست.

منبع : جنبش هنر مدرن