گره چینی و مشبک

از زمانها گذشته تا به امروز چوب یکی از عناصر دائمی مورد استفاده در معماری ایران بوده است٠ موقعیت ویژه ای که چوب به عنوان یکی از مصالح ساختمانی دارد و تنوع انواع آن باعث شد تا از این عنصر استفاده های بسیاری بشودو از پوشش پشت بامها گرفته تا قابهای تزئینی ، پنجره ها و ساخت اشیا فلزی ، چوب مورد استفاده قرار گیرد.
هنرمندان با ذوق و خلاق ایرانی در جهت زیبا تر شدن بناها و ساختمانها توانسته اند آثاری خلق کنند که هر کدام به عنوان هنری مجزا مورد توجه قرار گیرند که منبت ، خاتم ، معرق ، گره چینی و مشبک و ٠٠٠ از آنجمله هستند.
از سابقه گره چینی و مشبک در ایران اطلاع دقیقی در دست نیست . برخی ازپژوهشگران احتمال داده اند استفاده از این هنر چه در حالت مشبک و چه در حالت آلت و لغت از دوران خلفا عباسی شروع شده و در قرن ٦ تا ٨ هجری قمری در مصر و سوریه متداول شده است و ازهمان زمان به ایران رسیده است٠ از این سبک کار معمولا در ساخت درهای اماکن مقدسه ، مقابر، منابر و از مشبک در پنجره های منازل و کاخها ، نرده ها استفاده میشده است.
از دوران صفویه به بعد تعبیه شیشه های رنگی در چوبهای مشبک رایج شده و اصطلاحا به ارسی مشهور گردیده است. از استادان بی بدیل این هنر مرحوم استاد غلامرضا آقا ابراهیمیان است که آثار با ارزشی از او در مقرنس کاری ، قطار بندی ، رسمی بندی ، مشبک و گره چینی در عتبات عالیات و بناهای تاریخی اصفهان موجود است.
کلیه درها و پنچره های هتل عباسی نیز از آثار این هنرمند است. در حال حاضر سازمان میراث فرهنگی علاوه بر تاسیس کارگاههای مرمت گره چینی و مشبک اقدام به برگزاری دوره های کوتاه آموزش این هنر برای علاقمندان کرده است٠از دیگر استادن این هنر اصیل و قدیمی می توان به مرحوم استاد مهدی عشاقی ، استاد علی عباس عشاقی ، استاد مهدی اولیائی و استاد علی مظاهری اشاره کرد.

منبع : تاپ ایران