امراض کبدی

جگرسیاه که در اصطلاح پزشکی کبد خوانده می شود سکان کشتی بدن انسان و آخرین تصفیه خانه ی دستگاه گوارش است و ترشحات آن درتمام مراحل هضم غذا دخالت مستقیم دارندو مخصوصا طبخ چهارم غذاها در کبد انجام می گیرد و در این مرحله است که شیره ی آماده ی غذایی بوسیله جگر تصفیه شده مواد مفید آن جذب خون گردیده و سمومات و عوامل زیان بخش آن در کبد باقی می مانند و کبد که بزرگترین کارخانه دارو سازی است و بیش از چهار هزار عمل شیمیایی انجام می دهد وظیفه دارد که با ساختن ترکیبات مختلف این سموم را خنثی نماید و روی این اصل است که می گوییم غذا هر چه طبیعی تر باشد فشار آن روی کبد کمتر است . از ابتدای قرن بیستم که داروهای شیمیایی ومصنوعی وارد معالجات شده روزبه روز آمار بیماران کلیوی وکبدی بالاتر رفته است زیرا داروهای مصنوعی با بدن انسان بیگانه بوده و فشارشان روی کبد و کلیه ها می باشد . در درمان امراض کبدی داروهای گیاهی موثرتر بوده واثرشان مطمئن تر می باشد و چنانچه مددکار داروهای جدید شوند بهتر نتیجه خواهند داد . در طب جدید معالجه ی امراض کبدی بیشتر با املاح مسهلی مثل سولفات دو سود و سولفات دو منیزی و بیسموت انجام می گرفته و تجویز عصاره ی جگر خواه بصورت خوراکی وخواه تزریقی به آن کمک می کند البته این داروها تا اندازه ای مفید می باشد زیرا علت اصلی امراض کبدی وبسته شدن کیسه صفرا از یبوست سرچشمه می گیرد و خوردن املاح ونقلهای که خاصیت مسهلی دارند میتواند راههای مسدود در جلوی کبد را باز کرده و مجاری دفع سموم را لایروبی نمایند ولی خوردن مکرر مسهل مخصوصا مسهل های شیمیایی خود عوارضی دارد بایستی به آنها توجه نمود ، بد نیست بدانیم که مسهلها معمولا پس از به کار واداشتن شکم تولید یبوست می نمایند که خود علت اصلی امراض کبدی است در طب سنتی ایران معمولا برای مبتلایان امراض کبدی ابتدا چند تنقیه و بعد چند مسهل پی در پی تجویز کرده وبه بیمار مرتبا شیره تخم های خنک مثل تخم خیار ، تخم خرفه و تخم گشنیز می دادند و معمولا دراین نسخه مقدار تخم خیار سه مثقال و دو تخمه دیگر هر یک دو مثقال بود . تنقیه بیشتر با ده مثقال مغز فلوس دو مثقال گل ختمی و شش مثقال شکر سرخ بود که گاهگاهی به آن دو مثقال گل بنفشه و چهار مثقال تخم تاجریزی هم اضافه می نمودند وچون شکم چندین بار کار کرده و سموم کبد را خارج می کرد برای بیمار جوشانده ای مرکب از پوست بید ،عناب ، ریشه ، کاسنی ، شیر خشت و گل بنفشه می دادند و چون به این وسیله راه مجاری دفع سموم باز می شد به سراغ مسهل می رفتند این مسهل ها بیشتر با روغن بادام شیرین همراه بود زیرا روغن بادام برخلاف سایر مسهل ها پس از اسهال یبوست نمی آورد و خشکی تولید نمی کند
● بهترین نسخه
برای این منظور بشرح زیر است ؛ روغن بادام دو مثقال ، مغز فلوس دوازده مثقال ، ترنجبین چهارده مثقال ، گل سرخ یک مثقال ، گل بنفشه چهار مثقال ، آلو بخارا دویست گرم . با این نسخه را کیسه صفرا باز می شد ودر نتیجه کبد کوچک شده و عوارض آن کم کم از بین می رفت . د رمعرفی گیاهان خواندید که ریشه کاسنی در نوسازی کبد اثر معجزه آسا دارد و چون گیاه سس بدور کاسنی صحرایی پیچیده و شیره ی آنرا بمکد برای کبد مخصوصا تشمع آن اثری فوق العاده درخشان خواهد داشت و نیز خواندید که زرد چوبه کسیه صفرا را باز می کند و زیتون ، عناب ، کاهو ، برگ کاسنی از دوستان با وفای کبد می باشند خوردن جگر سیاه بشرط آنکه زیاد بریان نشده و در روغن سرخ نشده و همچنین عصاره ی آن چنانچه با اصول علمی بدست آید مفید می باشد در بین سبزیها شاهتره ، شنگ ، غازیاقی ،هم در اصلاح کبد موثر می باشد .

منبع : مطالب ارسال شده