پنجشنبه, ۶ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 25 April, 2024
مجله ویستا

گریه Crying


گریه Crying
● علائم :
همه بچه‌ها گریه می‌کنند اما گریه برخی بیشتر است. گریه یک وسیله ارتباطی برای نوزاد بشمار می‌آید و شما خیلی زود پی می‌برید که آیا این گریه بر اثر بیماری است یا نه، تا سن شش هفتگی، نوزاد شما بخشی از ساعات بیدارش را بجای گریه کردن و غذا خواستن صرف توجه به محیط اطراف و ایجاد صداهای مخصوص نوزادان می‌کند. تا شش ماهگی، اطفال بیشتر وقت بیداری خود را به بازی کردن و برقراری ارتباط به اشکال مختلف اختصاص می‌دهند.
کودکی که کمتر از شش ماه سن دارد اگر به جای بازی کردن گریه کند احتمالاً یا دندان در می‌آورد یا از آن دسته بچه‌هایی است که زود خسته میشوند و در موارد نادر بدلیل یک بیماری جسمانی است بیشتر کودکان سالم در صورتیکه تغذیه شوند و آنها را بغل گیرند و یا آنها را در وضعیتی راحت قرار دهند از گریه کردن دست بر می‌دارند. اگر در برخی اوقات روز مثلاً‌هنگام غروب کودک شما بی‌امان گریه می‌کند بطوریکه نتوان وی را آرام کرد احتمالاً از قولنج ناراحت است. قولنج یکی از شایعترین علل گریه در شیرخواران است. کودکی که چهار دست و پا راه می‌رود معمولاً فقط به دلیل بیماری یا جراحت و یا براش نشان دادن عدم رضایت و خشم خود گریه می‌کند.
● آیا خطرناک است؟
گریه معمولاً خطرناک نیست. اما گریه دائم در صورتیکه شما را عصبانی، آزرده خاطر و خسته کند می‌تواند مشکلاتی بوجود آورد. مثلاً ممکن است شما را تحریک به زدن بکند.
● ابتدا چه کار باید بکنید؟
۱) کودک را از جا بلند کنید. در آغوش بگیرید. و بگذارید سینه شما را بمکد شاید مکیدن او را آرام کند.
۲) او را تغذیه کنید وچنانچه تازه این کار را
انجام داده ‌اید یک قاشق آب خنک که قبلاً جوشیده باشد به او بدهید.
۳) کهنه بچه را عوض کنید و پوشک تازه خیلی گرم یا سرد نباشد.
● آیا مشورت با دکتر لازم است؟
اگر گریه شکل متفاوتی نسبت به حالت معمول دارد و نشانه‌های دیگری نیز وجود داشته باشد مثلاً اسهال، تب و یا استفراغ خیلی زود به دکتر مراجعه کنید همچنین اگر فعالیت و اذیت و آزار بچه، شما را از پا انداخته است و تحمل آن برایتان سخت است با دکتر مشورت کنید.
● دکتر چه اقدامی انجام خواهد داد؟
دکتر از مدت گریه کودک شما سئوال خواهد کرد وی را معاینه می‌کند تا آثار احتمالی بیماری را شناسایی نماید. اگر کودک سالم باشد دکتر شما را از نگرانی در می‌آورد.
● شما چه کمکی می‌توانید بکنید؟
اگر صاحب یک فرزند بهانه‌گیر و شلوغ هستید سعی کنید راههایی برای کمک به خود پیدا کنید. هر وقت که فرصتی یافتید استراحت کنید و چنانچه نوزاد، شبها بیشتر ایجاد مزاحمت می‌کند و خوابش کمتر است از همسر خود بخواهید که از وی به نوبت نگهداری کنید.
خونسرد باشید و کودکی را که نیازمند نزدیک بودن به شما است نرنجانید.
کودک را وقتی که بیدار است کنار خود بیاورید او را روی یک صندلی مانند تصویر بالا بنشانید بطوریکه شما را هنگام کار ببیند.
اگر کودکتان گریه می‌کند بطرف وی بشتابید، بی‌خیالی پدر و مادرها و عدم توجه آنها ممکن است کودک را در آینده به دیگران متکی و وابسته سازد. توجه شما به کودک و جوا ب دادن به گریه‌های او بمعنای لوس کردن او نیست.
منبع : سایت کودکان


همچنین مشاهده کنید