بر بلندترین سکوی فوتبال جهان

Andri Shevchenko انتخاب آندره شوچنکو (andri shevchenko) به عنوان برنده توپ طلای فوتبال اروپا دور از ذهن نبود هرچند عده بیشماری فکر میکردند با هنر نمایی ها وبازیهای روز از تصور پسرک برزیلی این افتخار به او می رسد.
شوچنکو، رونالدینهو و دکو هر سه، سال فوق العاده ای را پشت سر گذاشته بودند و انتخابشان به عنوان بهترینهای جهان انتخابی کاملا" به جا بود اگر چه مرد اوکراینی نتوانست به مانند دکو و رونالدینهو، از نردبان افتخارات تیم ملی کشورش بالا برود. هنگامی که اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی به عنوان یک ابرقدرت و در ظاهر مثل یک شیر می غرید، در ورزش نیز به مانند دیگر وجهه های درون مرزی و بین المللی به دنبال اثبات برتری اردوگاه سوسیالیسم، از هیچ تلاشی فروگذار نمی کرد. در این رهگذر و در میانه سال های دهه ۷۰ میلادی، روزگاری که اوکراین یکی از جمهوری های شوروی به حساب می آمد باشگاه دینامو کیف با مردی به نام "والری لوبانفسکی" یکی از بزرگان فوتبال اروپا، آقایی و شهرت خود را فراتر از مرزهای ابرقدرت کمونیسم، به اروپا هم صادر کرده بود.
دیناموکیف با فوتبالی مواج، سریع و قدرتمند و با مربیان و بازیکنانی سرشار از انگیزه، پس از سلطه بر بزرگان پایتخت نشین، اسپارتاگ و دینامو مسکو، با کسب مقام قهرمانی در مسابقات باشگاه های اروپا صاحب افتخاری جاودانه شد. توانایی و برتری فوتبال آن روزهای اوکراین در قالب دیناموکیف در واقع تبلور خواست و نیاز مردمی بود که اگر نه در ظاهر - به خاطر وحشت از رژیم استبدادی و مطلقه شوروی سابق - اما در دل، در آرزوی رهایی، رسیدن به آزادی و در دست گرفتن سرنوشت خود، پروبال می زدند. یکی از ثمرات سالهای طلایی دیناموکیف دستیابی "بلوخین" به توپ طلای اروپا بود.
امروز و در کنار افتخارات مرد مو طلایی فوتبال شوروی که از مدرسه دیناموکیف به بزرگی رسید و در کنار دیگر بزرگان آن روزهای فوتبال اوکراین از جمله لوبانوفسکی فقید، بار دیگر و این بار با نام کشور اوکراین افتخاری بزرگ و فراموش نشدنی برای باشگاهی که خاستگاه ستاره های بزرگی بود! آفریده شد.
انتخاب شوچنکو دست پرورده مکتب دیناموکیف و بازیکن ۲۸ ساله باشگاه میلان نه تنها تعجب برانگیز نیست، بلکه کارشناسان بسیاری این عنوان را پیش بینی میکردند. حضور این بازیکن همواره برای تیم ملی اوکراین یک نعمت به حساب می آید، ضمن اینکه در طی سالهای حضور در سری A، شوچنکو، خلاقیت و توان ذاتی خود را به عنوان یک گلزن مادرزاد و بازیکنی شاخص در عملکرد موفق سالهای اخیر میلان به اثبات رسانده است. امسال نیز با به ثمر رساندن ۱۱ گل در ۱۵ هفته از سری A نقش بالا و اهمیت انکارناشدنی حضور خود را در ترکیب تیم میلان و به تبع آن رقابت تنگاتنگ با یوونتوس بر سر یک اسکودتوی دیگر به رخ همگان کشیده است.
آندره شوچنکو هنگام دریافت توپ طلا و در کنار دو رویداد مهم دیگری که در زندگی اش رخ داده است یکی تولد سومین فرزندش و دومی به ثمر رسیدن صدمین گل در سری A. نکته دیگر به ، مقام چهارمی تیری آنری و حضور تئودور زاگوراکیس یونانی در رده پنجم برمی گردد. از یک سو آنری با وجود ایفای نقش تعیین کننده در عملکرد موفق آرسنال و توپچی های هایبوری ، به خاطر کسب نتایج نامطلوب فوتبال ملی فرانسه شانس خود را برای رقابت فشرده با شوچنکو، دکو و رونالدینهو از دست داد و از طرف دیگر پس از درخشش یونان در یورو ۲۰۰۴ قرار گرفتن زاگوراکیس در جمع بزرگان برتر فوتبال اروپا نباید تعجب برانگیز باشد.
باید توجه داشت که لالیگا نیز با حضور دکو و رونالدینهو در جمع سه بازیکن برتر صاحب افتخار تازه ای شده است این در حالیست که سال گذشته رئالی ها سهم زیادی در این افتخار داشتند و ستاره ای شیشه ای با نام رونالدو یکی از پر افتخارترین بازیکنان جهان با دو توپ طلای سال ۹۶ و ۹۷ در جمع ۳ بازیکن برتر جهان بود، که بعد از ناکامیهای متعدد قوهای سانتیاگو برنابئو در طول یک سال گذشته او هم این شانس را از دست داد که بار دیگر کاندیدای توپ طلا شود.
اما در نهایت توپ طلایی که شوا از آن خود کرد می تواند برگ برنده ای برای راه راه پوشان سن سیرو در تصاحب قهرمانی سری آ ایتالیا باشد، عنوانی که ستاره های میلانی شایستگی اش را دارند.

منبع : مطالب ارسالی