نجوم در دوران پس از اسلام

ستاره شناسان ایرانی عمده ستاره شناسان اسلامی را تشکیل می‌دهند. پس از دوران خلافت مامون که دارالترجمه مشهور خود را برای ترجمه آثار علمی ملل مختلف بنیان نهاد، پیشرفت نجوم بمانند علوم دیگر سرعت زیادی گرفت. اولین محاسبات دقیق قطر زمین در همین زمان و توسط برادران بنوشاکر انجام گرفت. (توضیحات بیشتر در کتاب" تاریخ نجوم اسلامی" توسط نللینو.)
یکی از دلایل توجه ویژه به نجوم در دوران اسلامی تعیین تقویم و اوقات شرعی است که مستلزم مشاهدات و محاسبات دقیق نجومی است. "هندسه کروی" که توسط ابوالوفای بوزجانی معرفی شد این محاسبات را به طور عمده تسهیل کرد. به‌طور سنتی در دربار شاهان و امرای ایرانی همیشه شاعران و منجمان سلطنتی وجود داشتند و این امر به رونق پیشه منجمی می افزود. البته از مشورت منجمان برای تعیین زمانهای سعد و نحس استفاده می شد؛ ولی خود این امر مستلزم سالهای متمادی تحصیل و مطالعه بوده است. زیج‌های بسیاری در دوران اسلامی نوشته شده‌اند که آخرین آن‌ها در قرن ۱۸ میلادی و در هند تهیه شده است.

منبع : مطالب ارسال شده