سرزمین ناآرام

پاکستان هیچ گاه در طول تارخ سیاسی این کشور و پس از استقلال از شبه قاره هند به لحاظ سیاسی آرام و بی تنش نبوده است.ماهیت سیاسی پاکستان دغدغه زا ست.این دغدغه ها از مصادر مختلفی بوجود می آید.ترکیب ناهمگون نظامیان،دیوانسالاران ،سیاستمداران و افراطیون سبب ترسیم چهره ای پرتنش از اسلام آباد شده است.کودتا و سرکوب در پاکستان همواره قابل مصداق یابی بوده است و واژگانی مانند صلح پایدار و دائم در این کشور نقشی نداشته است.
افرادی مانند ضیاءالحق،بی نظیر علی بوتو،نواز شریف هریک به نحوی قربانی دموکراسی میلیتاریستی در سرزمین خود شده اند.بی نظیر بوتو اخیرا به پاکستان بازگشته است تا در معادلات سیاسی اسلام آباد بار دیگر ایفای نقش نماید.بوتو طی دو دوره نخست وزیر پاکستان از حزب مردم بود ،وی را نیز همچون پدرش (ذوالفقار علی بوتو) دارای گرایشات سوسیالیستی و پوپولیستی می‌شناسند.
او پس از اینکه ۸ سال را در تبعید بسر برد در ۱۸ اکتبر ۲۰۰۷ به پاکستان بازگشت.او تبعید خود را در انگلستان و دبی گذراند. او در حالی که در مسیر بازگشت خود به خانه بود.مورد حمله تروریستی قرار گرفت.اما به خود وی آسیبی نرسید اما حداقل ۱۳۵کشته و ۳۲۰ زخمی بر جای گذاشت
بی نظیر بوتو ساعاتی بعد از این انفجار در گفتگو با هفته نامه فرانسوی پاریس مچ، محافظه کاران هوادار ژنرال ضیاءالحق، فرمانده نظامی سابق پاکستان را به حمایت از افراطیانی که قصد کشتن او را داشتند متهم کرده است. خانم بوتو گفت افراطیون مسلمان نمی توانند بدون پشتیبانی از غارهایشان در کوهها بیرون بیایند و عملیات انجام دهند.
به راستی معمای پاکستان ناآرام چگونه قابل حل است؟پاسخ این سوال با گذشت زمان مشخص می شود.آنچه مسلم است اینکه اسلام آباد آبستن حوادث زیادی است.حوادثی که مرجله به مرحله و با گذش زمان خود را بروز داده اند.

صادق سعید نیا

منبع : روزنامه رسالت