پادوا، پادوا! جایزه بزرگ بابارا کاپوچین!

این جایزه که هردوسال یک بار به‌صورت مشترک توسط بنیاد باربارا کاپوچینا و شورای معماران پادوا اعطا می‌شود، هدفش را تشویق کیفیت بالا‌ در معماری معاصر از یک سو و رعایت وارتقای اصول کیفی اکولوژیکی و صرفه‌جویی در منابع از دیگر سو قرار داده است. ضمن اینکه باید محرکی باشد برای پژوهش و حل مشکلا‌ت در این قلمرو و منجر به مقایسه معماری پادوا با دیگر گوشه و کنارهای این عالم خاکی بشود.
مقررات و خواسته‌های سفت وسخت آن باعث نشده که این جایزه در سومین رده جهانی از نظر کیفیت قرار بگیرد. امسال جایزه اول مسابقه (۶۰ هزار یورو) را معماری فنلا‌ندی به نام <متی ساناکسنائو> Matti Sanaksenaho بخاطر کلیسای کوچک <هنریک مقدس> در جزایر <هیرونسالم> دریافت نمود. این بنای مقدس ایده وحدت مسیحیان زیر چتر حرکت عالم‌گستر دین (اکومنیکال) را زنده می‌کند. ساختمان در بالا‌ی تپه‌ای جنگلی قرار دارد که درکنارش مرکز خون‌شناسی و سرطان جای دارد. از چوب ساخته شده و سقفش با ورق‌های مسی پوشانده شده است. این فلز به مرور زمان زنگ می‌زند و رنگ عوض می‌کند و پتینه سبز می‌شود و خود را با رنگ سبز اطراف یگانه‌تر می‌کند. ‌
داخل ساختمان کلیسا شکل داخل شکم یک ماهی را تداعی می‌کند- نمادی از مسیحیان نخستین. در مجموعه، فضای نه‌چندان بزرگی هم هست - در پشت محراب- که گالری هنر است. بدین ترتیب آیین‌های مذهبی و گوشه چشمی به هنر، باهم اتفاق می‌افتد. به اعتقاد معمار، این امر یادواره‌ای است از کلیساهای ایتالیایی عصر رنسانس که مملو از آثار برجسته و متنوع هنری بودند. نور داخل کلیسا از طریق دو پنجره بزرگ در جداره‌های شرقی و غربی تامین می‌شود. ‌جایزه تکمیلی کیفیت در معماری، به مبلغ ۶۰ هزار یورو، به پروژه معمار مالزیایی-لیما هوآت Lima Huat تعلق گرفت. سالن اجتماعات پارک کامرون روی تپه و بر فراز دامنه سبز قرار دارد. به عنوان مصالح اصلی، از فلز ساخته و آماده شده در کارخانه استفاده شده است که خود همین امر ضایعات و آلودگی محیطی در زمان ساخت را به حداقل می‌رساند. جایزه معماری برای پروژه‌های محلی را نیز آدولفو زانتی برای مجموعه آموزشی خود برد.

منبع : روزنامه اعتمادملی